Wat ik terughaalde uit een van mijn eerste blogs, herwerkte en jullie nu voorleg ter ‘overpeinzing’.
Deze morgen In het ‘December 2010’ van National Geographic: ‘The search for King David, new discoveries in the Holy Land’.
Ik lees het en stuur een e-mail aan Kamal Salibi hem vragend of het wenselijk is het Forum van de N.G.M. te gebruiken om te verwijzen naar zijn werk wat de locatie van het Holy Land betreft.
Hij antwoordt me:
‘A few years ago, while preparing their article on the migratory movements of Abraham, National Geography asked for my input, only to ignore it. I very much doubt if their attitude has changed since. But one might as well try and find out.
Ik voel me dus geëngageerd een e-mail te richten aan het Forum van N.G.M. Ik vrees echter dat ik, zoals Salibi, enkel een bevestiging zal ontvangen, zoals ik ook een bevestiging ontving voor mijn mail in verband met de (mogelijke) ouders van Toetanchamon.
Ik weet dat voor de Joodse fundamentalisten, Koning David untouchable is, ondanks wat over hem (zo schitterend) verhaald wordt in hoofdstuk 11 van Samuel 2 . En ik neem hier enkele passages over uit mijn geprefereerde King James’ Bible:
Het gebeurt in de valavond dat David opstaat uit bed, over zijn dakterras wandelt en op een terras beneden hem, een vrouw opmerkt die zich aan het wassen is, and the women was very beautiful to look upon.
- And David sent and inquired after the woman. And one said, is not this Beth-sheba, the daughter of Eliam, the wife of Uriah, the Hitite?
- And David sent messengers, and took her, and she came in unto him, and he lay with her, for she was purified from her uncleanness and she returned unto her house.
- And the woman conceived and sent and told David, and said, I am with child.
De romance met drama omkleed – David zal er voor zorgen dat haar echtgenoot sneuvelt in een van zijn oorlogen – leest u in detail in ‘Samuel 2’. Uit hun ontmoeting(!) zal een zoon geboren worden de latere Koning Salomon.
Als ik het bewuste artikel over Koning David en zijn sporen die hij naliet, ga lezen in het National Geographic Magazine, dan durf ik besluiten, dat er nergens ook maar iets archeologisch te vinden is, in of rond Jerusalem, dat verwijzen zou naar een paleis van David en wat meer is, dat er evenmin een ruïne te vinden van het paleis en de tempel van Solomon.
Wat meer dan verbazend is, want neem ik als voorbeeld, de tempel van Hatsjepsoet, die, zo leerden we, vijf eeuwen ervoor werd gebouwd, dan zou toch mogen verwacht worden, zelfs indien geplunderd en verwoest, dat minstens nog sporen van de grondmuren van Solomons tempel en paleis zouden overgebleven zijn, wat helemaal niet het geval is. Want na 150 jaar opgravingen in Israël, moet er geconcludeerd worden dat de resultaten niet in verhouding zijn tot de aura omheen de namen van David en Solomon.
Wat volgens het artikel te vermelden valt is de vondst van Yosef Garfinkel, professor aan de Hebreeuws Universiteit, van een Griekse grondlaag in de Elah Vallei - waar David Goliath zou verslagen hebben – waaronder hij sporen ontdekte van wat hij beschrijft als ‘buildings scattered with four olive pits, which -14 analysis dated around 1000 B.C.’.
Ook werden er ruïnes gevonden van een kopermijn in de omgeving van Edom, de dichtst bij Jerusalem gelegen mijnen, uit de tiende eeuw voor Chr. zeggen de ene, van de zevende eeuw zeggen de andere.
In 1993 zou in Tel Dan een zwart bazalten stela gevonden zijn met de inscriptie ‘Huis van David’ maar het bestaan van Solomon however, remains wholly unverified.
Maar men kan onmogelijk terug, schrijft Draper: ’King David has persisted for three millennia an omnipresence in art, folklore, churches and census rolls. To Muslims, he is Daoud, the venerated emperor and servant of Allah. To Christians, he is the natural and spiritual ancestor of Jesus, who thereby inherits David’s messianic mantle. To the Jews, he is the father of Israel – the shepherd king anointed by God – and they in turn are his descendants and God’s chosen people. That he might be something lesser is to many unthinkable.
Zo, zijn David en Solomon fictie?
Na lezing van het artikel komt het me over alsof David en Solomon en hun bouwwerken, het product zijn van de verbeelding van de auteurs van Samuel 1 en 2, van Chronijcken 1 en 2 en van Koningen 1 en 2. Robert Draper, de auteur van het artikel bevestigt dit onrechtstreeks:
‘Despite decades of searching archaeologists had found no solid evidence that David or Salomon ever built anything.
Ik zal mailen aan het Forum van National Geographic Magazine: Ofwel is de tempel van David en Solomon inbeelding, ofwel schenkt u (enige aandacht) aan het werk van Kamal Salibi, de enige bron van gegevens die de idee van fictie lichten kan. Voor hem stond de tempel in Saudi Arabië.
National Geography begeeft zich op een gevaarlijk pad, hoe meer men in die historische potten van Egypte en Israël gaat roeren hoe meer stemmen er zullen opgaan om het tegengestelde te bewijzen van wat er algemeen bekend staat. Nu ervaar ik ineens als fictie, waaraan ik nooit getwijfeld heb, het bestaan van de tempel van Solomon. Of dit het vermelden waard is voor anderen weet ik niet. Ik vermoed dat er niemand van wakker ligt maar mij inspireert het om een e-mail te sturen naar N.G.M:
I can understand that nothing substantial has been found by the archaeologists in relation to King David, but to conclude that nothing has been discovered with relation to the house of King Solomon and nothing about the existence of the temple of Solomon, seems almost unacceptable to me. It cannot be that a construction as it has been described in the Bible, even if destructed once or twice afterwards, didn’t leave no traces at all in the soil of Israel. De deux choses l’une, or David and Solomon haven’t existed, neither in Palestine, nor in another place. Or, they did exist but not in Palestine.
Is it possible that the works of Kamal Salibi could give us an acceptable answer and could it be that the ruins of the temple of Solomon have to be searched for, not in Israel but in Arabia?
Als ik een e-mail stuur naar N.G.M. in verband met de tempel van Solomon en het waag te verwijzen naar het werk van Salibi dat bij de Directie van de N.G.M. niet hoog staat aangeschreven, dan betekent dit helemaal niet dat ik volgepropt zou zitten met antisemitische gevoelens, verre van.
Wat ik hoop te bekomen is een rationeel onderzoek naar de exactheid van bepaalde gebeurtenissen die opgeschroefd voorkomen in de geschiedenis van Israël en Egypte - mijn houding zou precies dezelfde zijn indien het een ander volk of een andere regio betrof - maar als ik zie welke gevolgen de interpretatie van de woorden van de Bijbel heeft gekend in het nabije Oosten dan vind ik dat de zaken, nu de gelegenheid zich voordoet, toch eens van dichterbij mogen worden nagegaan en van uit een andere hoek bekeken.
Zo, is er in de geschiedenis van het Joodse volk een Koning David en een Koning Solomon geweest en als dit zo was, waarom hebben deze geen ruïnes nagelaten in Israël-Palestina?
En dan meer in het bijzonder, als ik zie welke impact de Klaagmuur[1] heeft op het Joodse Volk, waarom wordt er geen steen meer gevonden van wat eens de tempel van Solomon van het jaar 1000 kan geweest zijn en blijft alles beperkt tot de verhalen hierover opgetekend in de Bijbel, zonder een enkel materieel bewijs.
Als ik als Israëliet, die ik niet ben, het artikel in de N.G.M. van december 2010 lezen zou, dan zou ik bepaald een duidelijk antwoord willen op deze vragen, zoals ik als Vlaming ook een duidelijk beeld zou willen hebben over de Slag der Gulden Sporen van 1302 die me in mijn jeugd werd ingepompt, al was het via de Leeuw van Vlaanderen van Hendrik Conscience. Dit is mijn standpunt, een ander is er niet.
Mijn sympathie voor het immense werk van Kamal Salibi dat me jaren heeft bezig gehouden, zoals het werk van Velikovsky trouwens, is nog geen absoluut vaststaande zekerheid voor mij, zelfs al zegt Salibi dat hij over de juistheid van zijn werk niet de minste twijfel heeft, betekent dit nog niet dat ik zijn visie ad 100% delen zou.
Wat de geschiedenis aangaat zijn feiten doorslaggevend. Ook Salibi moet met reële bewijzen voor de dag komen. En er zijn bewijzen: de buit van de Shishak van de Bijbel die de tempel van Salomon leeghaalde liet deze afbeelden op de muren van een tempel – deze van Tutmoses III – in Karnak. Waar Kamal Salibi, zelfs toen ik er hem op wees als zijnde een ontdekking gedaan door Velikovsky, niet is op ingegaan, hij is kort daarna overleden.
Maar als ik Joods bloed in mijn aderen zou hebben dan zou ik zekerheid willen, als de Torah me leert waar het graf van Sarah en Abraham was en ik die plaats niet vind, als ik bestookt zou worden met twijfels over het bestaan van koning David, de eerste koning van het Joodse Volk, als ik zou lezen dat er geen sporen te vinden zijn van de tempel van Solomon, dan zou ik dit aanvoelen diep in mij als een grote leegte.
Dan zou ik alles in het werk stellen om uit te zoeken welke bronnen er nog zijn om te weten wat moet geweten.
En als er dan een theorie opduikt zoals deze van Salibi die het bestaan van David en Solomon en dezes tempel zou bekrachtigen, zou ik er dan niet op staan dat deze theorie, ondanks de gevolgen indien juist, zou worden uitgetest. Ik die zo stoer ben, wat mijn traditie als uitverkoren volk betreft, wens hoog te houden, zou ik die theorie van Salibi doodzwijgen of ze aanzien als een laatste kans?
Mijn interventie bij N.G.M. is enkel gericht op het uittesten van wat Salibi schrijft. Verder wens ik er niet op in te gaan, het Joodse volk is niet mijn volk, als kind werd mijn zakdoek niet vastgenaaid in mijn broekzak op vrijdagavond, het is niet de traditie van het Joodse volk dat op het spel staat en het is niet hun interpretatie van de Bijbelwoorden die ik viseer.
Mijn houding is, precies te weten welke rechtzetting er kan of moet gedaan worden nu Kamal Salibi is opgestaan in de jaren tachtig met zijn visie over het Heilig Land.
[1] De Klaagmuur is een overblijfsel van de tempel die gebouwd werd na de terugkeer van de Israëlieten uit Babylonië die gestopt zijn in het ‘Nieuwe Sion’ Jerusalem. Waar was dan het ‘Oude Sion’?
01-04-2023, 00:28 geschreven door Ugo d'Oorde 
|