Ik vind, ondanks de pijn dat het schrijven me kost, dat je hier in dit land niet kunt rondlopen zonder het boek van Thpmas Hertog, ‘Het Ontstaan van de Tijd’ gelezen te hebben of dan toch tenminste het hebben doorbladerd en hier en daar een fragment ervan gelezen te hebben, zelfs al begrijp je er heel weinig van, zoals ik, zelfs al  begrijp je er maar een paar zinnen, zoals ik, je moet het i n de hand gehouden hebben of zoals ik het voor jou, liggend op de tafel gehouden te hebben, om er enkele uren, enkele dagen, enkele weken, in bezig geweest te zijn.

Ik was in al mijn tegenspoed wat mijn rechterhand en rechterarm betreft , gelukkig  - en het is het woord dat telt omdat het me aanzette om je dit vandaag te schrijven - dat lk gelukkig was te lezen, pag.167, bovenaan, over de Russische kosmoloog AndreI LINDE die schreef dat ‘het Heelal in zijn geheel een zichzelf reproducerend systeem is dat zonder einde is en mogelijks zonder begin.’

Wel ik, als esoterieker, levend in een metafysische wereld kan me permitteren te schrijven dat het Heelal zoals we het kennen de materiële vorm is van het ZIJNDE dat zichzelf heeft gereproduceerd. Het  ZIJNDE dat gemakkelijkheid halve God of het Onnoembare kan worden genoemd.

Het is vrijdag 21 april 12.15: mijn dag die heel slecht begon kende een gelukkige passage.