 |
|
|
| |
|
|
| 18-05-2014 |
 Verwondering |
|
Ik schreef wat ik beter niet had geschreven, maar ik heb mijn woorden niet gecensureerd. Ik heb genomen wat kwam en zal het achterlaten zoals het geschreven staat, met een Onnoembare die oneindig veraf is en toch zo dichtbij als ik zie hoe de orchidee op mijn tafel terug in de bot komt, totaal onverwacht, en dat het de onzichtbare energie is in de kamer, in de tuin, in de wereld, die zijn werk volbrengt, ongevraagd, maar gestadig, keer op keer, het levende leven dat zich zoekt te manifesteren.
Wat anders kan dit Leven met een L een wolkenkrabber hoog - zijn, dan geest, spirit, mind, esprit, in de denkende materie die is en weet.
Het is het wonder waar we geen oog meer voor hebben, we hebben nu tv en gsm en internet en facebook en wat weet ik nog allemaal, maar een orchidee die terug bloem vormt zien we niet meer en als we het nog zouden zien is geen verwondering meer, geen Kosmisch teken meer.
En je weet wat ik denk over de Kosmos en hoe ik erover schrijf, uitgelaten, mijn enig onderwerp van waarde waar ik telkens op terugval, wellicht tot vervelens toe. Maar het is beter hier over te schrijven dan over de nakende verkiezingen. Deze zijn voorbijgaand zeer, de Kosmos en het leven erin is er om ons steeds te verwonderen.
En verwondering is het teken van de geest.
18-05-2014, 00:00 geschreven door Ugo d'Oorde 
|
|
|
|
|
| 17-05-2014 |
| Wie er schrijft |
|
Wie er schrijft is de vraag die ik me soms stel. Ik ben maar een simpel mens, met een meer dan normaal leven. Ik sta op en ga slapen en tussenin doe ik wat gedaan wordt door een normaal iemand met normale gedachten. Echter, eens ik neer ga zitten met de pen in de hand of, voor mijn pc, eens ik één word met mijn blog, ben ik die andere in mij die ik zelf zie als een hoogdraver, een gotieker, als iemand met de spirit van de meesterbouwers uit de vroege middeleeuwen.
Ik zelf heb het zo niet gewild, ik zou over simpele alledaagse dingen willen schrijven, maar die persoon is er niet, vind ik niet in mijn landschap van de geest.
Die schrijver is er niet maar telkens de roep er is van die andere in mij, die Ugo in mij ik vraag me af waarom ik hem Ugo noem en niet Hugo verdwijn ik in hem en schrijft hij wat hij denkt te moeten schrijven over God, over de Bijbel of de eeuwigheid, over de schepping of over wat er is na de dood, alsof hij het al weten zou. Dergelijke themas zijn het domein van Ugo en ik leg er me bij neer, ik kijk zelfs uit naar wat hij schrijft of geschreven heeft maar ik neem zijn woorden met een korreltje zout om er meer smaak aan te geven.
Zo trachtte ik deze morgen een hoop praktische dingen te regelen, een meer technisch, zakelijk dossier af te handelen, maar al die tijd voelde ik me opgejaagd door die Ugo achter mij die, lijk Elihoe in het Boek van Job, kost wat kost aan het woord wou komen.
Ik heb het hem niet onmiddellijk gegeven, ik wil ook eens thuis mijn zeg hebben die ik gisteren had op een bijeenkomst toen er wat zelden het geval is op dergelijke bijeenkomsten gesproken werd over de gotiek en de gotische (de eerste) kathedralen. En ik aan iemand die er een thesis over geschreven had - zo zegde hij toch - de vraag stelde vanwaar die naam gotiek kwam, gezien deze niets te maken had met het Gotisch, de taal van de Goten.
Hij wist er geen antwoord op. Ik zegde hem dat Fulcanelli wel een antwoord had, hij wist dat de naam kwam van largot, de taal gesproken door de kathedraalbouwers, de mannen van lart gothique.
Hij, Fulcanelli, die de eerste kathedralen, waaronder la Cathédrale de Notre Dame de Paris, zag als de athanor, de smeltoven van de Alchimist, zou het wel kunnen bij het rechte eind hebben.
(Je ontmoet deze geheimzinnige figuur van een eeuw terug op het www.)
17-05-2014, 07:13 geschreven door Ugo d'Oorde
|
|
|
|
|
| 16-05-2014 |
| Schepping of materialisatie |
|
En alles deze dagen vloeit naar eenzelfde begrip toe. Op de Ajuinlei kocht hij een boek dat nog amper samenhield, en er thuis in bladerend leest hij dat de priesters van Memphis en Thebe:
Enseignaient quil y avait un Dieu unique et suprême, qui avait conçu le monde par son intelligence, avant de le faire par sa puissance et par sa volonté.
Dat deze priesters ons leerden dat er een grote en enige God was die de wereld geschapen had met zijn intellect alvorens het te scheppen met zijn kracht en zijn wil.
Augustinus moet dit ooit gelezen hebben of op eigen kracht tot eenzelfde besluit - wat van hem mocht verwacht worden gekomen zijn.
Dergelijke zinnen, weliswaar uit hun context gehaald, maar zich situerend in het domein van het Onnoembare, houden het mysterie van de schepping levend in hem en hij is er gelukkig mee. Ze vullen aan wat ook Fabre dOlivet waar hij het onlangs over had ons wist te vertalen en te vertellen.
Hoe groot dit intellect wel was valt niet te becijferen als men weet dat het niet alleen de structuur van het atoom had te bedenken maar ook te zorgen had dat het Universum een meer dan een immens netwerk van energie-golven zou worden opdat alles vorm zou krijgen en in beweging zou blijven, zo naar buiten als naar binnen.
En ook, maar dit is maar een detail opdat we allen eens zouden kunnen rondlopen met een GSM die de golven opvangt van welke plaats ook op aarde als van welke plaats ook in het Universum.
Of het een schepping was, of een materialisatie van de geest die rond wandelde in het Universum in potentie is maar hoe we het bekijken willen.
16-05-2014, 12:31 geschreven door Ugo d'Oorde
|
|
|
|
|
| 15-05-2014 |
| Elegie |
|
Op een dag was ook de tijd niet meer,
het licht was eeuwigheid
en zo het ogenblik.
Herinner je die zomer,
we waren zonder ouderdom,
doordrenkt van geest
en van ontvankelijkheid.
En een kreet gelijk, het Universum
in zijn totale totaliteit tot ons gekomen.
Of wat is van Al wat is
diep in ons gekropen,
avondlijk, alles overtreffend.
Hoe zullen we het noemen,
het geluk
dat onder vrienden is te proeven:
de openheid van ogen,
de woorden die gesproken,
openspringen lijk bollen zaad,
niet te stuiten.
Wat wijsheid nu tot ons gekomen,
de oorden waar we ons verloren
met weemoed toe gedekt,
om er terug te keren,
er de rijke wijn te schenken
en te ervaren in de kleur ervan
de smaak van wie we waren.
Elegie van wie reeds ging en
van wie na zal komen.
15-05-2014, 08:01 geschreven door Ugo d'Oorde
|
|
|
|
|
| 14-05-2014 |
| Bijbel |
|
Een goede vriend, Ferdi VDH die hem een warm teken van medeleven gaf na zijn koortsige blog van gisteren wil, hij geruststellen met een uitloper die hij hem opdraagt.
Er kan voor hem geen onderscheid gemaakt worden tussen God en Universum, beiden zijn ondeelbaar, zijn onafscheidelijk met dien verstande dat zoals het lichaam de materiële manifestatie is van de geest in ons, het levend Universum, de manifestatie is van de God erin verweven.
Daarom ook heeft de mens, die de faculteit bezit dit leven vast te stellen, geen andere keuze dan open te bloeien. Heeft hij geen andere keuze dan positief creatief te zijn in al zijn denken en doen, met om hem heen het kosmische dat zelfs leeft in de ronde kei op zijn schrijftafel.
Dit te weten, dit te begrijpen, dit te volgen is zich plaatsen als een pijl op een aslijn gericht naar ons Omega, en dit is Teilhard die spreekt.
Maar als een verwijt rijst een stem in hem, zwelt in hem: Jij, die de Bijbel leest en zo graag interpreteert, jij die het waagt bepaalde vermeldingen in de eerste plaats als geschiedenis te zien, wat ware je spiritueel leven geweest indien er nimmer een Bijbel, indien er nimmer een Mozes en een Exodus-gebeuren ware geweest, ware er wellicht nooit een auteur van Genesis 3, 19 geweest . Hoe zou jij alsdan geschreven hebben over die God van jou, waarvoor je namen zoekt zonder er ook maar een te vinden die je acceptabel vindt, hoe zou jij alsdan die godsidee waar je naartoe gezogen wordt omcirkeld hebben?
Zou je lezend in de mens die je bent, lezend in de natuur om je heen en in hetgeen je denkt de kosmos te zijn, zou je tot eenzelfde conclusie gekomen zijn en zou je leven een zelfde weg zijn opgegaan?
Zou je uitgeroepen hebben toen je, dankzij een uitzending van de BBC over het bijstellen van de Hubble-telescoop, de eerste beelden hebt gezien, van een punt van niets in het Universum, uitgestreken nu in duizend nooit geziene kleuren en schakeringen, zou je dan uitgeroepen hebben dit is het hologram van God?
Het zijn vragen die hij wel nimmer beantwoorden zal omdat hij voldoende weet dat onze wereld de Bijbel nodig had, dat hij de Bijbel nodig had, opdat hij zijn zou en denken zou zoals hij is. En dat hij de Bijbel nodig had om de sprong te wagen van een humane God naar een kosmische God en die ingeborenhunkernaar, te beantwoorden.
Met dit voor ogen is het duidelijk dat de Bijbel een gereveleerd boek is, omdat het ons veel verder kijken laat dan wat erin te lezen staat, en ons onvermijdelijk op de weg zet die naar Elohim leidt, wie of wat ook deze zou kunnen zijn.
14-05-2014, 07:26 geschreven door Ugo d'Oorde
|
|
|
|
|
| 13-05-2014 |
| Ben niet veel |
|
Ik ben niet veel vandaag, koorts blokkeert mijn hebben en houden.
De Ugo die ik dagelijks opvoer is niet komen opdagen, het woord dat vreugde is en een verlossing is een pijn en een zorg vandaag.
Mijn pen schijnt uitgedroogd, heb niets op te zoeken, niets te vertellen of te verspreiden. Ik kom er niet aan.
Ik blijf weg uit hoger sferen.
Kleurloos, ademloos bijna. Misschien gaat het morgen beter.
13-05-2014, 05:15 geschreven door Ugo d'Oorde
|
|
|
|
|
| 12-05-2014 |
| De Veroordeling |
|
Wat het Boek der Boeken, de Bijbel betreft kan hij, met het zich ophopen van de jaren en het naderen van de dood, vers 3, 19 uit de Genesis niet meer aanvaarden. Het is de uitspraak van Jahwe, na de val van Adam en Eva, die als volgt in de Willibrordus-versie wordt vertaald:
In het zweet zult gij werken voor uw brood, tot gij terugkeert naar de grond waaruit ge zijt opgenomen. Gij zijt stof en tot stof keert gij terug.
Wellicht is de zin ervan altijd over ons heen gevloeid lijk water over de bergwand, maar de laatste regel van 3, 19 houdt een totale veroordeling in van de mens: Gij zijt stof en tot stof keert gij terug. Het is een vers dat een doek neerlaat over al ons doen en laten, over al ons verwachten, een vers dat ons van bij de aanvang leert waar ons einde ligt en waarbij met een zeker sarcasme, de mens wordt klem gereden.
Het schijnt hem toe dat dit een vertaling is geweest om de tekst gemakkelijk te houden. Het zijn woorden door de mens gesproken en niet door Elohim. Want dat ons lichaam, na de dood terugkeert tot stof hoefde helemaal niet te worden opgenomen in een document dat men de Kosmogonie van Mozes noemt opdat elk van ons dit weten zou. Trouwens wat is er van een Elohim die de mens creëert, zo gezegd naar zijn beeld en gelijkenis, - wat enkel een gelijkenis in essentie kan zijn - om hem daarna opnieuw te herleiden tot een handvol stof?
Zo, hoe kan het dan dat het sublieme in de mens, de geest, of het wonder van het wonder zoals te lezen staat in het (apocrief gehouden) evangelie van Thomas, zo maar met enkele woorden vergruisd wordt. En verder nog, welke boodschap hebben we aan dit : gij zijt stof en tot stof keert gij terug, deze totaal negatief geladen hoeksteen waarop de wereld van de Westerse mens zal worden opgetrokken.
Het is nochtans meer dan waarschijnlijk dat de eerste tien hoofdstukken van de Genesis een Egyptische oorsprong moeten gehad hebben. En steunen alle Egyptische bronnen zich niet op een geloof in het eeuwigheidsbeginsel van de mens en tevens op het goddelijke in de mens. Ideeën die we terugvinden in de tradities van alle volkeren uit de oudheid en ons een sfeerbeeld geven van de spiritualiteit en de religiositeit van toentertijd. Het verbaast dan ook, in dat fameuze vers geconfronteerd te worden met een uitspraak die niet nieuws brengt en het is dus evident dat hij zich vragen gaat stellen over de juistheid van deze vertaling.
Maar wie ligt hier wakker van, enkel bezetenen, zoekers zoals hij.
12-05-2014, 05:52 geschreven door Ugo d'Oorde
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| E-mail mij |
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
| E-mail mij |
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
