Ik tracht me soms  in te beelden hoe de elektronen bewegen omheen de atoomkern, hoe binnenin die kern de neutronen en de protonen zich gedragen en dan wat met hun quarks?

En nu we weten dat hieraan een nieuwe deeltje toe te voegen is dat aan de allerkleinste deeltjes van de materie, massa geeft, waarbij een andere vraag oprijst is het enkel massa die wordt toegevoegd, is het geen vorm van kennis tezelfdertijd, want die deeltjes weten wat hen te doen staat?

Maar ik ga verder, hoe is een dergelijke structuur tot stand gekomen, wie of wat heeft die structuur ooit bedacht - ooit kunnen bedenken - alleen al bedacht om daarna op te bouwen?

En onvermijdelijk de vraag welke diepere betekenis er kan aan gegeven worden.

Ik kan niet schrijven in den beginne was het atoom want dit is onjuist. Ik kan niet schrijven in den beginne was er de minimaalste particule want deze ook moet van ergens komen, van een Ergens dat er niet was.

Maar misschien kan ik wel schrijven dat er het minimaalste van het minimale was en dat dit de materiële vorm was van het Woord dat in den beginne was.

En het Woord was leven, was beweging-naar. En uit deze beweging-naar, is alles ontstaan dat is.

En nu IS al wat is ontstaan. Hierover is er geen twijfel mogelijk, denk ik toch, het kan geen inbeelding zijn. En wat is ontstaan ontstond uit de ‘beweging’ die er in den beginne, in potentie misschien al was.

Hoe die beweging, die aanzet naar een materieel Universum er gekomen is, kunnen we enkel gissen.

Ik kom aldus terug tot wat ‘ik’ als waarheid aanvaard: ‘in den beginne was er het Woord’ of was er, volgens Lao Tse, ‘in den beginne was er Tao’.

Als er in den beginne het Woord was of Tao was, dan zijn we deel van het Woord, deel van Tao, dan is de essentie van ons zijn wat in den beginne was, het Woord/Tao.

En dit kan niet het Niets zijn, anders zijn we slechts deel van het Niets!

08-07-2012, 05:28 geschreven door Ugo d'Oorde  

Ik heb Edgar Morin niet gelezen, Stéphane Hessel las hem voor mij. Ik verneem aldus – en ben verheugd het te lezen – dat er met onze geest iets paradoxaals is. Onze geest drukt zich uit in woorden maar onze neuronen in elektrochemische uitwisselingen. Er bestaat dus een complexe relatie tussen de taal van de hersenen en de taal van de geest. Geest reduceren tot hersenen is een misvatting.

Dit is wat ik bedoelde met ‘the world behind’, de geestelijke elektrochemische wereld achter de dingen.

Is het de wereld van het Higgs’deeltje?

Je leest om te leren en je leert om uit te dragen wat je leest, mijn blog is er het voorbeeld van.

Zelfs als ik verkeerd zit met mijn interpretatie, totaal verkeerd zou zitten, dan nog of dan zeker zal er ergens een vonk opspringen en zich verspreiden zij het niet in woorden het zal elektrochemisch zijn wat van een grotere betekenis is.

Zo wie zijn we eigenlijk, zijn we van vlees en bloed, of zijn we, alles wel beschouwd, enkel en alleen van geest en is het lichaam maar een omhulsel?

07-07-2012, 00:00 geschreven door Ugo d'Oorde  

Mensen als ik, die te weinig, veel te weinig gelezen hebben van wat in de bibliotheken ter beschikking is, hebben meer dan nood aan lectuur, willen ze, wat ik nu ten allen koste wil volbrengen, voortgaan op de ingeslagen weg.

En zelfs dan, met de massa boeken reeds voorhanden, komen er voortdurend nieuwe boeken opdagen, met nieuwe ideeën die openspatten, een vuurbal gelijk, waaruit dan terug nog nieuwere ideeën ontstaan.

De wereld is veel meer dan de zichtbare. Er is een totaal ander proces aan de gang in the world behind, in de achterliggende wereld van de geest. Het is daar dat zich alles afspeelt. En ik verwacht, en schuif het nu reeds naar voor, dat het hier niet alleen gaat om de geest van de mens, maar om deze geest gehaakt in de geest van het Universum – de inspiratie komende van het Higgs’ deeltje.

Daarom ook stel ik me de vraag of niet de geest in de homo sapiens, en niet de homo sapiens als dusdanig, moet gezien worden als het doel in de Kosmos, en is het feit dat we nu reeds wagen te spreken van de homo sapiens sapiens, niet het bewijs dat we in de richting van de geest aan het evolueren zijn, de richting van het Omega van een van de grote bedenkers van de geest, Teilhard de Chardin die, als Stéphane Hessel het heeft - zie mijn blog van gisteren - over de ‘kwalitatieve sprong van de mens’, de eerste was om die sprong te doen.

Als ik dan lees over wat er zich in Mali/Tombouctou en andere plaatsen aan het afspelen is – en noem de plaatsen maar op – dan zeg ik, mens, westerse mens, voor wat uit het oosten komt en de wijze waarop de infiltratie gebeurt, wees op uw hoede.

06-07-2012, 00:00 geschreven door Ugo d'Oorde  

Ben een zin gaan opzoeken van José Saramago die hij publiceerde op zijn blog van 2010, in antwoord op de bewering van een woordvoerder van de Kerk die, naar aanleiding van zijn boek over het Evangelie van Jezus Christus, vond dat Saramago, als atheïst, het recht niet had te schrijven over God of over Jezus Christus:

‘Ik heb alle rechten van de wereld om te spreken over God omdat het een probleem is dat de ganse mensheid aanbelangt’.

Wie zal zeggen dat hij ongelijk heeft?

Maar heeft hij er wel rekening mee gehouden dat God, het kernwoord van de Westerse cultuur, dankzij de New Physics, gemuteerd is, en dat in de Nieuwe Fysica een totaal nieuwe visie over God, gedoken ligt.

Deze visie, met alle gevolgen van dien, wordt nu beklemtoond door de ontdekking in de CERN van het fameuze Higgs-bossondeeltje, dat men waagt een ‘God-deeltje’ te noemen.

Het zou dus een glimp zijn van de geest van God. ‘Het geeft massa aan alle andere deeltjes’, lees ik op de webside van ‘Het Laatste Nieuws’, bewerkt door Tom Windey.

Ik ben geen fysicus, maar ik wil het begrijpen als zou het deeltje aanwezig zijn – met een integer spin – in alle andere deeltjes, wat wijzen zou op een aanwezigheid in de vorm van het Higgs’deeltje in al wat is.

Ik waag het niet hier verder op in te gaan, maar ik stel me de vraag hoe de Kerk dit gaat verwoorden in haar nog op te stellen geestelijk plan, dat in oktober als basis voor een nieuw evangelisatie programma zal besproken worden.

Ik denk ook aan wat ik las bij Stéphane Hessel[1], dat we ten tijde van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, het ecologisch aspect van de planeet uit het oog hebben verloren omdat we ‘misschien te zeer behept waren met de minder gelukkige ideeën van de Joods-christelijke traditie die de mens opvat als in één keer geschapen door God als heer en meester van de Schepping en niet als onderdeeltje van de geschapen natuur.

Dit ook, gezien in het licht van wat de Nieuwe Fysica ons aan inzicht bijbrengt, maakt het de Kerk bijzonder moeilijk om verder te gaan, qua evangelisatie, op de weg tot nu toe gevolgd.

En dan luister ik naar wat Hessel verder zegt :

‘… je brengt me niet van de idee af dat de mensheid in ieder geval in het westelijk werelddeel, op de rand staat van een nieuwe kwalitatieve sprong voorwaarts, zowel moreel als wetenschappelijk. En dat de morele en politieke crisis waar we nu inzitten daar alles mee te maken heeft’

En dan komt er – en dit is ook de vrees die ik heb:

‘Alleen de angst voor het onbekende, de vrees voor verandering, de aarzeling om ‘das was geschieht’ om met Heidegger te spreken, te omarmen, houden ons nog in een behoudende en huiverige fase van ontkenning’.

Hij had er, wat mij betreft, ook de religieuze crisis die het westen in de greep houdt, kunnen aan toevoegen. Het verlies van het sacrale is er het kenmerk van. Hoe we dit ooit nog kunnen binnenleiden in onze maatschappij is mij een raadsel.

05-07-2012, 05:29 geschreven door Ugo d'Oorde  

Over het quoteren van mijn blogs wou ik voor eens en altijd het volgende zeggen.

De cijferquotering zoals die voorkomt onderaan mijn tekst is eigen aan het Blogblad, zoals het initieel werd opgevat bij de makers ervan, het is niet te verwijderen. Ik heb er nimmer veel aandacht aan geschonken, omdat ik wist welke betekenis eraan gegeven kon worden.

Een 5 verdiende ik niet, evenmin als een 0 of een 1, zelfs een 2 meen ik niet te verdienen al was het maar om de inspanning die het telkens vergt om tot een toonbare tekst te komen.

Blijft 3 en 4. Maar wat ben ik er mee. Ik kan niet beter dan produceren wat ik tot hier toe heb ingelogd en het is niet het cijfer dat je me toekent dat hier iets kan aan wijzigen, laat staan verbeteren.

Dus laat het ‘O’-teken vóór de 0 tot 5 voor wat het is,  beroer het niet, ik kan aan je cijfer toch niet de interpretatie geven die je wenst dat er aan gegeven wordt.

Waar ik soms wel naar vragen durf als een bepaalde tekst je dieper zou getroffen hebben - in de goede als in de slechte zin - is een ‘mailtje’. Het hoeft niet meer te zijn dan een paar woorden.

Heb toch iets bereikt als ik zie dat ik op de lijst van de meest bezochte blogs soms verschijn op de 20ste plaats en dit op de meer dan 4.800 blogs die er zijn onder de hoofding, ‘Dagboek/ bedenkingen’.
Ik hoef dus zeker niet te klagen wat mijn lezers betreft, zelfs al wou ik het dubbele in aantal.

Met deze blog wil ik ook mijn dank betuigen aan de vriend die me gewezen heeft op het waardeloze van een quotering.

04-07-2012, 00:56 geschreven door Ugo d'Oorde  

Wat kan de Nationale Bank van België gemeen hebben met Tombouctou? Niet zo heel veel, ware het niet dat wat ze gemeen hebben enigszins in het ene geval minder maar in het andere zeer verontrustend is.

De NBB waagde zich aan een schitterend essay gewijd aan het nut en het negatieve in de indexatie van de lonen. Ze vergat hierbij een zaak namelijk dat de binding van de lonen aan de index, voor een bepaalde kaste in dit land, de sharia is en dat aan de sharia niet geraakt wordt.

En in Tombouctou staat de sharia voor de deur, met al de gevolgen van dien alleen al voor het mystieke verscholen in de naam zelf.

Deze universiteitsstad waar in de XVe eeuw, duizenden Afrikaanse studenten, in de moskee van Sankoré, onderwezen werden in mathematica, geneeskunde, filosofie door musulmanse oulémas, staat op het punt ingenomen te worden door de sharia. Met het gevolg dat honderdduizenden oude manuscripten van de XIIIe eeuw af, die op het punt stonden verzameld en vertaald te worden, voor altijd riskeren te verdwijnen als zijnde totaal overbodig en schadelijk.

Ik las hierover - en hoewel het ver van mijn bed is kan ik mijn onrust hierover niet verbergen - in Le Monde[1].

Ik neem uit het artikel een paragraaf over, namelijk wat journalisten in Tombouctou in juni schreven over wat zich in Mali aan het voltrekken is:

Ils détruisent tout ce qui peut symboliser la modernité: la télévision, les jeux vidéos, les livres en français, mais aussi les gravures, les enseignes lumineuses, la musique, les panneaux de sensibilisations contre le sida, les monuments historiques et les manuscrits anciens. Ils interdisent les promenades entre hommes et femmes, le port de bijoux et évidemment l’alcool et les cigarettes’.

Ik heb hier geen commentaar bij, ik houd het bij een verwittiging wat het glorieuze westen betreft.

03-07-2012, 00:00 geschreven door Ugo d'Oorde  

De ’AvdD’

De vraag blijft natuurlijk, wordt wat ik gisteren op touw heb gezet, een hoop woorden, een hoop beelden en gebeurtenissen, om bij in slaap te vallen, of wordt het iets met een ziel, iets dat verwarmt, verrast, boeit en voedsel is voor de geest?

Wordt het een speerpunt in de tijd?

Wel, ik werk ernaar.

Maar zoals Mulisch met zijn ‘Hemelgeschiedenis’, waar, de opbouw van het werk van bij de aanvang uitgetekend ligt, zo een plan heb ik niet, wil ik ook niet. Het boek moet groeien zoals een tekening groeit,  de dingen en de gedachten aftastend, om uit te komen waar het goed is uit te komen.

Later bericht ik erover.

02-07-2012, 00:00 geschreven door Ugo d'Oorde