De lade van zijn schrijftafel ligt vol met bladen tekst die hij jaren geleden schreef, notas, stukken van gedichten, regels die een gedicht hadden moeten worden en nooit zijn uitgeschreven en een blad dat hij terugneemt.
Langs deze plaatsen vloeit
de stroom heel diep, een hartlijn
in de palm van de warme aarde.
Hij dacht dat dit later een gedicht geworden was, hij kon het opzoeken. Maar op een ander blad, een nieuw beginnen, onsamenhangend :
Langs deze plaatsen vloeit
de stroom heel diep, een hartlijn
in de warme palm van daarde.
We lazen er van Eliot zijn gedichten,
zoals we, in het golvend koren
vroeger Hamsun lazen.
En in ons voeten nu geschoven,
een cola blik, een oude schoen,
weerspiegeling gebroken,
En wij tot op het been geledigd
een naam gespeld, een woord bedacht
en opgetekend om het te vergeten.
Vergeten de woorden alsof die door een ander geschreven waren en zoals immer de lucht doorboord met elektronen van woorden, hopende op geheime krachten die de woorden schikken zouden en te verbinden al wat was met wat nog komen moet.
Hij dacht aan een vriend uit een vreemd land die hem vertelde dat in zijn land, de radioprogrammas elke dag eindigden met een gedicht. Hij vertelde hem over een gedicht dat begon in het oneindige, afdaalde naar de lijn van de stroom door het land, naar een boot op de stroom, een man in die boot, naar een boek in zijn hand, naar een woord in het boek, immortality.
En nu, om de rusteloosheid van zijn gevoelens te doorbreken, een oase zoekend in de woestijn van zijn geest, zijn schrijftafel overladen met boeken en tijdschriften, boeken die hij opzij moet duwen hij heeft de indruk dat al deze boeken zich tijdens zijn afwezigheid verplaatsten om een plaats te vinden voor zijn dagboek waarin hij schrijven wil.
Het dagboek, zijn gezel, dat hij de laatste tijd verwaarloosde omdat zijn blog alles opslorpte wat hij te schrijven wist. Trouwens een dagboek dat niemand lezen zal en misschien na zijn dood op een dag te koop zal liggen als het regenen zal, op een of andere stand aan de Sint-Jacobskerk bijvoorbeeld, tussen oude gravures en vergane boeken.
Dit zal dan zijn opdracht geweest zijn, dagboeken vol te schrijven om uit te komen op de rommelmarkt
08-02-2014, 09:45 geschreven door Ugo d'Oorde 
|