xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Ik tracht me soms  in te beelden hoe de elektronen bewegen omheen de atoomkern, hoe binnenin die kern de neutronen en de protonen zich gedragen en dan wat met hun quarks?

En nu we weten dat hieraan een nieuwe deeltje toe te voegen is dat aan de allerkleinste deeltjes van de materie, massa geeft, waarbij een andere vraag oprijst is het enkel massa die wordt toegevoegd, is het geen vorm van kennis tezelfdertijd, want die deeltjes weten wat hen te doen staat?

Maar ik ga verder, hoe is een dergelijke structuur tot stand gekomen, wie of wat heeft die structuur ooit bedacht - ooit kunnen bedenken - alleen al bedacht om daarna op te bouwen?

En onvermijdelijk de vraag welke diepere betekenis er kan aan gegeven worden.

Ik kan niet schrijven in den beginne was het atoom want dit is onjuist. Ik kan niet schrijven in den beginne was er de minimaalste particule want deze ook moet van ergens komen, van een Ergens dat er niet was.

Maar misschien kan ik wel schrijven dat er het minimaalste van het minimale was en dat dit de materiële vorm was van het Woord dat in den beginne was.

En het Woord was leven, was beweging-naar. En uit deze beweging-naar, is alles ontstaan dat is.

En nu IS al wat is ontstaan. Hierover is er geen twijfel mogelijk, denk ik toch, het kan geen inbeelding zijn. En wat is ontstaan ontstond uit de ‘beweging’ die er in den beginne, in potentie misschien al was.

Hoe die beweging, die aanzet naar een materieel Universum er gekomen is, kunnen we enkel gissen.

Ik kom aldus terug tot wat ‘ik’ als waarheid aanvaard: ‘in den beginne was er het Woord’ of was er, volgens Lao Tse, ‘in den beginne was er Tao’.

Als er in den beginne het Woord was of Tao was, dan zijn we deel van het Woord, deel van Tao, dan is de essentie van ons zijn wat in den beginne was, het Woord/Tao.

En dit kan niet het Niets zijn, anders zijn we slechts deel van het Niets!