Nu
ik weet dat mijn kleindochter Katiana en haar gezel, Glenn, aangekomen zijn in Dunkeld
ben ik gaan opzoeken wat ik hierover, dertig jaar geleden, geschreven heb toen
ik er was met twee vrienden, Guy en Jean-François. Ik zal aldus dan toch iets
gered hebben van de tijd van toen. Daarom neem ik een deel van de tekst over
zoals die geschreven staat:
Een droom is Schotland altijd geweest. Hij voelde
dat hij een man van het noorden was, een man van licht en lucht en wolken, een
man van bomen, bergen en uitgestrekte landschappen. Hij had Guy M. en
Jean-François C. kunnen overtuigen de reis te doen en ze waren, na een
overnachting in Rye en na een tocht via Carter Bar in een ruk doorgereden om
aan te komen in een klein dorpje, Dunkeld, in het oude, zo typische Dunkeld
House, een domein met bomen naar zijn hart, wondere bomen, droombomen, bomen
om te tekenen, bomen om te omarmen, want een boom is een boom is een boom. Hij
beweegt in de lucht, hij opent de ruimte waar hij zich nestelt in de
tijdloosheid van het bestaan. Hij kleedt het landschap, geeft er zin en kleur
en beweging aan, overgroeit het glinsterende water van de rivier Tay, en het is
lente, het zinderende, sprankelende leven tot leven gekomen in hen.
En zij, zoals het landschap, hernieuwd opgestaan in
een wereld zonder verbintenissen en niet denkend aan het komende. Drie vrienden
samen en de rij bomen op de heuvelkam, zuiver getekend, roerloos bijna tegen de
grijze luchten, de lichtende luchten van een lichtende geest.
Hij zit met zijn vrienden aan een tafeltje op het
terras van het hotel, voor een effen gemaaid grasperk die in een lange trage
beweging afdaalt naar de glinstering van de waters van de Tay met de donkere,
fluisterende bomen en naar de overkant toe, het jonge groen van weiden met
witte vlekken, schapen lijk woorden.
En de whisky kleurt het glas in zijn hand. Hoort,
zegt hij, wat geschreven staat in de glasramen van de parish church van Rye:
Jupiter Comet Moon Sun Milky way
Saturn
O ye angels of the Lord
O ye fire and
heat
O ye
lightnings and clouds
O ye wheels
O all ye
beasts and cattle
O ye waters
O ye winter and
summer
The earth
O ye seas and
floods
O ye priests
of the Lord
O ye shower and dew
O ye ice and
snow
O ye mountains
and hills
O ye whales
and all what live in the waters
O ye
children of men
O ye winds of God
O ye nights and
days
O all ye green
things upon the earth
O all ye
fowls of the air
O ye holy
and humble men of heart
Eigenlijk wist hij niet hoe deze tekst te ontcijferen?
Hij had die ontdekt toen ze, na hun overtocht naar Dover, overnacht hadden in the Mermaid in Rye en hij, in de
valavond de parish church had bezocht en de tekst in the south transept window, had overgeschreven in een klein
notaboekje.
En hier, met de gouden whisky in zijn hand, las hij
nu deze tekst voor aan de vrienden voor hem, holy and humble men of heart, zoals
hij hen noemen wilde en zoals ze getekend stonden in zijn hart.
|