xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Je vergeet heel wat
in dit leven, je vergeet zelfs, zegt Jorge Luis Borges in een gedicht, wat er is
van een gedroogd viooltje dat je terugvindt in een boek:
Notas die ik niet
meer lezen zal de weinige dagen die me nog resten
Een boek en tussen de bladen
ervan een gedroogd viooltje, een moment in een namiddag om zonder twijfel nooit
te vergeten en toch vergeten.
Maar je vergeet niet zo
gemakkelijk de vrienden van vroeger die een groot impact hebben gehad op je
geestelijke vorming: een Jan De Win die vroeg de Bank verliet voor het Rekenhof
maar je Elias of het Gevecht met de
Nachtegalen van Maurice Gilliams heeft leren kennen, een boek dat je bent
blijven lezen; een Jacques Roelandts en een gesprek met hem, in een chalet in
de bergen, een avond onder de sterren, toen hij me sprak over zijn metafysische
visie op Jezus; Michel Jamar die een Brandenburgs concerto van Bach liep te
neuriën als ik met hem, na het middagmaal, op het dak van de Bank, op en neer
wandelde en hij me tussendoor sprak over Robert Musil en Der Mann ohne Eigenschaften; een Marcel Demaret die mijn goeroe
werd wat de boeddhistische leer betrof, voor een tijdje dan toch.
Ik kan er vele
anderen noemen die een grote invloed hebben gehad op mijn vorming, tenminste zo
er sprake is van een vorming, maar eigenlijk wist ik niet zo veel toen ik als
achttienjarige in de Bank binnenkwam.
De Bank, mijn
werkterrein, heeft me niet alleen professioneel maar ook spiritueel gevormd.
Heeft er zeker ruim toe bijgedragen, dankzij de velen die ik er leerde kennen
en die vrienden werden, dat ik werd wie ik ben, een man met een blog. In feite, als ik er
over nadenk, is het omdat ik hen op deze wijze hoopte te kunnen bereiken dat ik
met een blog begonnen ben ik schreef dit reeds bij een vorige gelegenheid
echter, na al die blogs die ik de wereld
heb ingestuurd is er maar één onder hen die is opgedaagd, Paul Génie. Die ik
hier met deze woorden een warme groet breng.
Ondertussen, werd de
blog een deel van mij.
|