Na wat ik gisteren geschreven heb waag ik het nog onder de mensen te  verschijnen alsof er niets gebeurd was, dus  vrij van zonde, geen heretic dus om te verbranden, maar vrij van  de woorden die er nu geschreven staan.

Ik herlees die in de morgen en ik wil deze herschrijven, duidelijker en zonder  enige twijfel in het zicht die er nu mogelijks wel is.

Dat we er nimmer aan gedacht hebben verbaast me. Wellicht zijn er velen geweest die in deze richting geschreven hebben en is het me ontgaan. Maar ik had het kunnen weten na het begin van het Evangelie van Johannes gelezen te hebben:

‘In den beginne was het Woord en het Woord is vlees geworden.’

Of omgezet: In den beginne was er het Zijnde, de Geest en deze is materie geworden, is zichtbaar en tastbaar geworden.

Hoe dit gebeurde heeft geen belang voor Johannes,  het voltrok zich en dat is voor hem het wonder. En het is een wonder als men weet dat hiervoor 13.5 miljard jaar nodig was, een oneindige massa tijd, of nog, beginnen aan een werk: het vormen van een Universum om te willen  uitkomen bij de mens, een homo sapiens, of dan toch het begin ervan want het werk loopt verder.

We hebben ons blind gestaard op de komst en het verloop van het Universum, nimmer ons diepzinnig afgevraagd, waarom het er was - toch Stephen Hawking niet openlijk -  en nochtans was het  de vraag die belangrijk was, die moest gesteld en blijvend gesteld.

Want weten dat van in den beginnen de mens het doel was dat moest bereikt worden is een revolutionaire gedachte en brengt verwarring in alle principes van om het even welke filosofie omdat duidelijker dan ooit moet afgewogen worden waarom het zo is, waarom we het doel zijn.

Of anders gezegd, wat wordt er van ons verwacht; of wordt er eigenlijk ‘niets’ van ons verwacht, hebben we maar te volgen om uiteindelijk, uiteindelijk uit te komen waar we uitkomen moesten om te volbrengen waarom we hier zijn.

*

Ik schrijf dit terwijl er op hetzelfde ogenblik ‘misschien’ mensen verdrinken die het waagden over te steken naar Europa. Mensen die het  resultaat of de uitkomst zijn van de weg afgelegd door het Universum 13.5 miljard jaren lang Hun sterven  wijzigt niets aan de geest in hen.

Het is om de geest, het ‘Zijnde’ in hen dat het te doen is.