Hij dacht die morgen in maart: dit is een nieuw beginnen, het begin van het afsluiten van al wat ik al geschreven heb. Na wat ik gisteren heb gedaan wil ik hetzelfde doen voor mijn gedichten, mijn ‘Genesis’ gedicht en mijn ‘Fuga die van de zee is’.
Dit wordt het begin van alle beginnen die er al geweest zijn: deze eerste woorden, deze eerste zin die zich manifesteert en bestaansrecht ‘als eerste’ opeist. Alsof het een geboorte betrof, een ontstaan uit het al wat er al geschreven staat en ligt tot wat er nog hangend is tot in het ongerijmde toe.
Hij treedt hiermee naar voor, niet zoals Dante in het midden van zijn leven, maar ver er voorbij, te ver om wel te zijn, te ver voorbij om nieuwe werelden op te bouwen, maar (misschien) juist ver genoeg om terug te blikken op wat de punten zijn, de gebeurtenissen die hij zich nog herinneren wil of kan, maar nu zich afspelend in zijn droomwoning, gelegen aan de rand van een uitgestrekt groot levend droombos, dat hij heeft laten door groeien tot in de tuin, tot aan de achterdeur, nog enkele jaren en het huis zal door zijn droombos worden overgroeid.
Het bos geïnspireerd door wat het bos van zijn jeugd is geweest en thans te dicht is gegroeid opdat hij het nog herkennen zou. Maar zoals hij wenst terug te keren naar de man die hij was, zo wil hij het bos behouden zoals hij het gekend heeft, en niet alleen het bos maar het ouderhuis, de straat, de school, de kerk, de huizen van het dorp waar hij is opgegroeid.
En uit de totaliteit van dit alles opnieuw opstaan en te herbeleven het leven dat hij kende gemengd met het leven dat hij had kunnen of willen kennen.
Zelf is hij een huis geweest voor de vele boeken die hij las - al las hij er duizend te weinig – en wat hij las vermengde zich, verstrengelde zich met de essentie van zijn bestaan en zal onvermijdelijk uitvloeien in wat hij te vertellen heeft, daarom niet onmiddellijk herkenbaar, maar gebruikt als springplank naar een ander beeld, geplaatst in een andere context, met een andere opvulling.
Dit dacht hij deze morgen omdat hij een nieuw beginnen wou, een beginnen naar het einde toe.
|