Hoe kan ik je in een zekere zin betoveren met mijn woorden, zo dat ze hangen blijven tijdens de dag en jij ze meeneemt waar je ook gaat, te land, op zee of hoog in de luchten, opdat ik een deel van jou zou zijn, opdat ik me nestelen zou in je gedachten waarop je misschien verder bouwen gaat om uit te komen waar je nog niet waart. Want daar is het om doen gaan naar plaatsen waar je nog niet waart om er te zijn wie je nog niet bent.

Dit ligt misschien gevoelig, er zijn misschien heel wat van die plaatsen en je weet niet wat te kiezen zodat je liever blijft waar je bent.

Laat het dan, sluit je af op dromen die je overlaat voor de nacht.

Dus geen dagdromen meer. Maar ik stel je gerust die heb ik ook niet meer, ik vind het gezellig met mijn eigen dagelijks gedenk en gedoe, met nu en dan het gevoel me goed te bevinden waar ik  ben, wat ik denk, wat ik hoor of, het hoeft niet veel te zijn: wat Beethoven of Ravel of Bach of, de nieuwe ragfijne blaadjes in mijn bonsai of, een lichtlijn in de kamer. Het weinige is me voldoende, ik aanzie het als tekenen van de grootheid van  het leven dat me omwikkelt.

Ik ben dan uit de wereld. De gebeurtenissen die van de wereld zijn heb ik afgestoten, mijn geest is er geen deel van, hij heeft zijn eigen wereld, deze  waar ik vertoefde gisteren, namelijk in de wereld van George Steiner zoals ik die ontmoette in het interview dat hij had met Wim Kayzer een dag in 2000 zoals uiteengezet in het boek ‘Van de Schoonheid en de Troost’, (VPRO, uitgeverij Contact) én in het boek van mijn vriend Paul Verspeelt met de aanlokkelijke, speelse titel, ‘Havermoutbollekes & gekapt stro’, maar daarom niet minder interessant om lezen[1]  - het begint bij Orval en het eindigt met het Kanaal Gent-Terneuzen - dit alles overgoten terwijl ik lees, met de muziek van KLARA die ik hoor alsof ik ze niet hoor, maar bij tussenpozen doordringt tot mij om me te verpozen met andere gedachten.

Momenten met boeken, flarden uit mijn leven, zoals het verloopt in deze dagen van verzoening.

Verzoening met het oud zijn en het ouder worden.

[1] Zoek het niet op want het is spijtig genoeg niet in de handel. Het werd uitgegeven in London, door de kinderen en kleinkinderen naar aanleiding van zijn tachtigste verjaardag..