Ik begin zelden waar ik de vorige dag gestopt ben, maar vandaag doe ik het wat ik stelde me de vraag, gezien mijn stelling dat het Universum er gekomen is omwille van de mens, omwille van de geest van de mens, of de Geest, het ‘Ik’ van het Universum, nauwgezet opvolgt wat de mens hier op aarde aan het doen is, om zich ervan te verzekeren dat de mens op de goede weg is en indien niet, het ‘IK’ tussenkomen zou?
Ik denk dat Hij/Zij – het IK - helemaal niet ermee bezig is. Hij/Zij heeft zijn/haar natuurwetten uitgerold en deze ‘kunnen’, zoals het Universum zelf, niet anders dan verlopen zoals oorspronkelijk 'bedacht'.
Er is dus niemand die toeziet op wat we hier uitspoken, we evolueren verder in de vooropgestelde richting, uiterst traag maar zeker.
En nu, vandaag, wat gebeuren moest gebeurde.
Er werd aangebeld door twee heren, ‘gezanten van een zekere God van een zekere Bijbel’. Ze spraken me over psalm 37 uit hun Bijbel, die ik achteraf opzocht in mijn King James van 1611:
37, 09 ' For evil doers will be cut off: but those that wait upon the LORD they shall inherit the earth.'
En, 37, 11: 'But the meek shall inherit the earth; and shall delight themselves in the abundance of peace.
Waarmede de 'gezanten' me bewijzen wilden dat de wereld ging toebehoren aan de 'goeden'.
Ik wil hiermede niet benadrukken dat ik geloof in de voorspellingskracht van de psalmen uit de Bijbel, maar ik vond het treffend omdat ik enkele ogenblikken ervoor geschreven had dat in de oorspronkelijke evolutiewetten geschreven stond dat de mens evolueren zou naar meer geestelijk vermogen, naar een hoger begrip van de toestand waarin hij verkeert ten opzichte van die LORD, wie deze ook moge zijn.
Normaliter wordt zo iets toeval genoemd, ik noem het een samenloop van omstandigheden want ware ik nog niet begonnen aan mijn blog, het bezoek van de 'gezanten' ware onopgemerkt gebleven. Nu heb ik er (dankbaar) gebruik van gemaakt en zullen zij verbaasd verder gegaan zijn om het later te vermelden wellicht aan hun broeders en zusters.
Zo gaat het dan op een onooglijke plaats in de wereld, terwijl er op andere plaatsen andere meer sprekende dingen gebeuren.
Zeker is: de 'onooglijke gebeurtenisssen wens ik niet te missen.
|