Ik vond overgeschreven op een kaartje de zin terug van een Franse schrijver, Roger Grenier (1919-2017) die hij schreef op zijn 97ste:

‘Ecrire pour moi a tourné à l’habitude, pour ne pas dire à la manie. Une manie dans laquelle je m’enfonce chaque jour davantage, de sorte qu’à présent, je suis incapable de ne goûter aucune autre activité, aucune autre distraction’.

En

‘Pourquoi des milliers de Français noircissent-ils du papier à longueur d’année, sans la moindre garantie d’être publiés?’ Ik denk soms hetzelfde als ik uitkijk naar een eerste zin, om er een blog rond te weven.

En in feite is ook mijn antwoord, in zekere zin, weinig bemoedigend, ik ben nog goed enkel en alleen in het schrijven, hiermede vul ik een groot deel van mijn actief zijn, maar ik, ik weet waarom ik het doe, het is om nog een zekere kwaliteit aan mijn leven te geven, opdat ik hier niet zou rondlopen als een oud en totaal versleten man. Wellicht was het ook de reden waarom Roger Grenier schrijven bleef, gezien zijn leeftijd, een jaar ouder dan ik nu.

Maar wat er ook van zij, Ik beleef er, ondanks de moeite die het me kost, vreugde en voldoening aan als ik zie dat mijn woorden geschreven staan, soms meer gevleugeld, soms meer geladen al naar gelang de omstandigheden. Elke dag heeft aldus een voorzijde en een keerzijde, de ene zijde is a struggle, de andere een verpozen, een herademen na de worsteling met het woord.

En nog iets waar Grenier niet aan dacht, het schrijven beurt me op, het houdt me jong en levendig. En is het niet zo, is het maar inbeelding dat het zo is, dan is het een zelfophemeling waaraan ik me dag aan dag schuldig maak.

Dit is nu eenmaal het lot van iemand qui n’est bon qu’a écrire.

 PS. 

Een snuggere Geraardsbergenaar die in Zofingen CH woont, vroeg aan ‘CHAT GPT’ een tekst te schrijven van 200 woorden over de gotisch kathedralen. Het resultaat volgt hier.

Title: The Enigmatic Beauty of Gothic Cathedrals Gothic cathedrals stand as architectural marvels, their imposing spires reaching for the heavens and their intricate designs leaving admirers in awe. These majestic structures, built primarily between the 12th and 16th centuries, represent an enduring symbol of human creativity and faith. One of the defining features of Gothic cathedrals is their soaring height, achieved through pointed arches, ribbed vaults, and flying buttresses. This innovation allowed for expansive, sunlit interiors that felt close to the divine. Stained glass windows, often depicting biblical scenes, filtered this light, creating an ethereal atmosphere inside. The facades of Gothic cathedrals are adorned with intricate sculptures, often recounting religious narratives. The most famous of these, Notre-Dame de Paris, boasts stunning sculptures of saints and kings on its facade, inviting visitors to ponder the stories they represent. Gothic cathedrals are not just architectural masterpieces; they are also a testament to the faith and dedication of those who built them. Each stone placed and each detail carved were expressions of devotion. These cathedrals continue to inspire admiration and curiosity, attracting visitors from around the world who seek to unravel the enigmatic beauty of these timeless treasures.

Moraliteit:

Welke zekerheid heb je nog dat wat je te lezen krijgt van mij, wel degelijk van mij is en niet van CHAT GPT?

Wees gerust als dan zou het een last in plaats van een vreugde worden.