Hoe ik de muziek ervaar - nacht nog in het bijna-oosten waar straks het eerste licht zal staan - kan ik niet beschrijven in woorden, totaal onmogelijk, maar voor mij is het een balsem of een geur, of een hand, of zelfs een zin woorden die me vertedert en me verruimt tot dingen die ik anders niet schrijven zou; die mijn morgen maakt tot een gebeuren, om te beginnen, een vergeten van wie ik ben of wie ik was, en wat ik doe, een opgaan in het nieuwe van de dag die zich opent op mij en op wat ik vandaag ontmoeten zal: het geheime nog van wat komen gaat of zich realiseren zal in de uren die verstrijken zullen , geweven lijk vlokken wol tot draden.

Je denkt aan hij of zij die de noten bedacht en uitzette op de notenbalk een schemermorgen of -avond bij kaarslicht of desnoods in volle licht gezeten, uitgebazuind wat broedde aan klanken in hem of haar, zelfs eeuwen erna overgenomen als inspiratie door musici, soms zoals het gebeurt, in salons en concertzalen, tot in het koor van kathedralen of in muziektempels zoals bij ‘Maere’ in Ruiselede, diep in Vlaanderen, waar je waart.

Overstelpt met muziek van alle slag, préludes en nocturnes,  sonates en symfonieën waarin je gedompeld loopt in de tempel van je woning, uitgestrooid in wolken van klanken, de dag lang, jij niet altijd luisterend maar hoorbaar steeds om jou geweven zoals een net over een boom met fruit geladen.

Je zegt het maar zoals je het zegt, alsof het te zeggen  is met woorden, hoe de klanken zijn en wat ze te  vertellen hebben over vreugde en verdriet, over weemoed en uitgelatenheid, muziek uit alle streken en volkeren, bedekken ze je met een soort voile als je rondloopt in de kamer of neerligt op de sofa, uitgestrekt de handen gevouwen op je hart,  alsof je wachtende waart op iets dat onvermijdelijk eens komen zal, zoals de val die je deed en een verwijzing naar de Spoedafdeling noodzakelijk maakte om een wonde – een ‘gabbe’ zegt de buur -in je hoofdharen dicht te naaien.

Jij verrast dat het gebeurd was zoals een dief komt in de nacht, een voorval dat zich herhalen zal, eens maar dan met andere gevolgen.