Ik schreef ooit dat als de homo sapiens is voortgekomen uit de aap, het noch dankzij de aap, noch dankzij de homo sapiens is geweest, maar enkel en alleen dankzij de dwingende krachten verweven in de Kosmos.

Klinkt dit als een vloek, als een vernedering voor de mens die we zijn, of betekent het dat we gegrepen zijn door de Kosmos en een wezenlijk, duidelijk element ervan zijn?

Aan ons de keuze maar ik opteer zonder de minste aarzeling voor het element Kosmos in en over ons, het plaatst ons op een verheven hoogte als deel ervan en niet als totaal losstaande van aarde en luchten, neen, we zijn van de Kosmos, we zijn kosmische wezens.

Ik besef niet ten volle welke betekenis hier moet aan gehecht worden maar als dusdanig zijn we ingeschakeld in het kosmisch proces met de impact ervan op het leven in ons en wordt het duidelijk dat het deze impact is geweest die ons gebracht heeft tot wat we geworden  zijn als mens.

Het is op deze wijze dat ik mijn verbondenheid - in feite mijn lichamelijke en vooral mijn spirituele verbondenheid – met de Kosmos onderlijnen wil.

Mijn lichamelijke is duidelijk, mijn spirituele vereist dat er een spirit, een geest aanwezig is in het Universum. En van dit ben ik ten stelligste overtuigd als ik om me heen kijk en zie welke ongelooflijke verfijning ik ontmoet in alles wat mijn oog bereiken kan. Als ik dan hoor – ik heb het nooit gezien – hoe alles wat ons omringt gestructureerd is in cellen, in atomen, in elektronen en noem maar op, in Higgsdeeltjes - voorlopig als laatste in de reeks - dan kan het moeilijk anders dan dat er om dergelijke constructies, om te beginnen te bedenken, maar daarenboven uit te voeren zonder verpinken, dan moet ik voor mij uitmaken dat hier een fenomenaal intellect dat alles overstijgt aan het werk is geweest en aan het werk blijft.

De aarde zit hierin vast, zit hierin gekneld, normaal gezien zou dit ook de toestand op aarde moeten omvatten, maar schijnbaar is dit niet zo, onze handelingen beroeren het leven van onze planeet op een negatieve, onvoorziene wijze.

Was de mogelijkheid dat dit revolutionair gebeuren zich zou voordoen, voorzien door de ‘Bedenker van alles’ en is Hij al naar het uitkijken om aan het werk te gaan - of is Hij al aan het werk? – en te herbeginnen of verder te gaan met een nieuwe poging ergens op een andere plaats in zijn Kosmos.

We hebben het gissen ernaar, maar kan het dat de ‘Bedenker van alles’ – de Kosmos zelf – niet reageren zal?

Uiteindelijk kan het dat het leven op aarde zo onbelangrijk is in het geheel, dat wat hier gebeurt onopgemerkt voorbij zal gaan, maar dan waarom is Hij met ons begonnen?

In feite weet ik weinig meer met een zekere zekerheid dan wat ik schreef in mijn eerste zin bovenaan.

En dan nog?