Als Zelenski zijn wil krijgt en er in alle steden - beginnen we met deze van het Westen - op donderdag 31 maart een betoging op gang komt, dan zou het er een moeten zijn gebaseerd op Westerse maatstaven, liefst hoogstaande, daarom, met enkel als klankborden de namen van grote Russische componisten,  schrijvers, geleerden of andere namen met betekenis.

Het is een idee van deze nacht. Ik stelde me, meer dan eens de vraag, hoe een optocht in stilte - of eventueel onderlijnd door de muziek van een Russische componist - door de starten van de hoofdsteden, overkomen zou, welk effect zou dit hebben indien enkel gezwaaid zou worden met de namen erop van Strawinski, Rachmaninov, Shostakovich, Poesjkin, Tolstoj, Pasternak, Sholokhov en noem maar op, er zijn er genoeg, samen met één grote slogan in het Russisch: Niet Poetin, wel … gevolgd door een resem namen die de kern uit maken van de ziel en de geest van het Russische volk.

Het zou het beeld zijn van de oorlog van het Westen tegen Poetin, het beeld van de rede tegen de kanonnen en de destructie van Poetin. De enige die we voeren kunnen deze van de geest, de geest die overwinnen kan.

Waarom vermeldt Charles-Michel dit nooit, waarom spreekt Biden dit nooit uit, denken ze er niet aan zich te richten tot het Russische volk opdat doordringen zou tot hen dat we niet hun ondergang willen, zoals hun machthebbers beweren, maar dat ze deel uitmaken en blijven uitmaken van onze cultuur en we dit zo houden willen?

Hoe kan ik deze boodschap verspreiden opdat ervan enig effect zou te zien zijn in de optochten - als deze zouden plaatsvinden - en opdat ze, hoe ook, hun weerklank zouden krijgen in Rusland zelf, maar dan niet als ‘faked propaganda’ maar als een sterk teken van de ingesteldheid van het Westen tegenover het Russische volk?

Ik vraag het jullie: hoe dring ik door tot mensen zoals Alexander De Croo, zoals tot om het even wie met de nodige zeggingskracht hier  in het Westen.

Hoe zeg het me. Opdat we oorlog kunnen voeren op onze wijze.