Niets is er definitief geweten over de persoon van Jezus zo lang er geen verklaring is over het feit dat Paulus, eens getroffen door de ‘bliksem’, afgereisd is naar ‘Arabië’ waar hij drie jaren verbleven heeft alvorens Petrus en Jacobus, de broer van Jezus, op te zoeken in Jeruzalem.

Wat of wie is Paulus gaan zoeken in Arabië, of in welk Arabisch land ook, als hij alle gegevens kon krijgen, zeker van Petrus of een andere van zijn apostelen, zelfs, en zeker bij Maria-Magdalena die aan de voet van het kruis stond toen Jezus gestorven is?

Ik meen dat dit verblijf van Paulus, een kapitaal punt is dat nimmer in de overgelaten geschriften, buiten de brieven van Paulus, te berde is gekomen.

Waarom niet, ja waarom schenkt de Kerk geen aandacht aan wat Paulus vermeldt in een van zijn brieven aan de Romeinen, vreest men dat we zouden uitkomen waar we niet wensen uit te komen, namelijk waar het is dat Jezus verbleven heeft tot zijn 33 jaar, tot hij ineens opduikt uit de nevelen van de tijd in Jeruzalem. Want het kan niet dat een persoon zoals hij gedurende a lifetime  onopgemerkt is gebleven in een Joodse stad, zoals Jeruzalem.

Hierover ook bestaan er, buiten deze over zijn geboorte, geen geschreven teksten, al wat we erover vernemen is pas generaties na hem geschreven, en dan nog geschreven door personen die hem niet gekend hebben. Als centrale figuur in de christelijke religie, waarom worden er dingen verzwegen over hem, dingen die dus niet mogen gekend zijn?

Alleen Paulus die qua geschriften het dichtst bij Jezus stond is te geloven, te geloven nadat hij alles over hem geleerd moet hebben in dat bewuste ‘Arabië’. Want hoe komt het dat hij, Paulus, een totaal ander beeld heeft over Jezus dan wat de evangeliën ons leren?

Vragen en nog eens vragen, maar geen antwoorden die een verklaring brengen.

Er is geen vreugde bij mij om dit te schrijven, in tegendeel, maar er is geen enkele reden om deze feiten te verzwijgen, zoals dit al twee duizend jaar is gebeurd.

Er zijn er die er aandacht aan geschonken hebben, namelijk Kamal Salibi, een christen Libanees, die heel de geschiedenis van het Joodse volk, van Abraham af heeft herzien en, voor ons in het Westen, tot ontstellende gegevens komt, die alles als een kaartenhuisje in elkaar doen storten, en dan zeker voor de Joodse Gemeenschap wat betreft het hen Beloofde Land[1].

Ik signaleer dit hier. Ik heb er al dikwijls over uitgeweid, ik ga me niet herhalen. Echter als je meer weten wilt, als je je voor enkele jaren wilt verdiepen in de ideeën van Salibi, ga hem lezen. Ik las wat hij geschreven heeft en gepubliceerd werd. Ik ga niet in alles met hem akkoord omdat ik ook Velikovsky gelezen heb.

Een feit is, in mijn correspondentie met Salibi, heb ik hem gewezen op het werk van Velikovsky, maar hij heeft zich niet laten verleiden hier op in te gaan, nochtans hadden ze veel punten gemeen maar andere niet. Geboren in 1929, twee jaar na mij, is hij overleden op 1 september 2011.

Voor de twijfelaars van de Jezus van de vier evangeliën opent zijn werk totaal nieuwe perspectieven. Ik beveel het niet aan want de verrassing is immens. Ik signaleer enkel het bestaan ervan. Aan jullie om te weten of je hem het voordeel van de twijfel kunt toekennen of niet.

Die van mij heeft hij in elk geval, wat hij over Jezus schrijft is uiterst merkwaardig en licht een deel op van de sluier over hem

[1] Het bestaan van zijn werk heeft er in elk geval voor gezorgd dat de Saudi’s op een gegeven ogenblik, met bulldozers ettelijke dorpen in Saudi Arabië hebben plat gewalst, omdat de Joodse overblijfselen er te sprekend aanwezig waren.