Wat ik vertelde in mijn scotoom-blog van 25 april ll. - wie herinnert zich die nog? - één lezer reageerde erop, anderen zwegen, vroegen tijd om het te verwerken, of legden het op zij: ‘geen oude koeien uit de gracht, aub.’

Ik voeg er nu aan toe dat dit In feite slechts een voorspel was. Want  als ik gelijk zou krijgen, dan pas stelt zich het probleem, wordt het een echt, en wat was alsdan de oorzaak van de botsingen of bijna botsingen tussen Mars en Venus en eventueel de Aarde?

Eén persoon beweerde die te kennen, Immanuel Velikovsky, maar ik wil hem niet raadplegen, ik vertelde al voldoende over hem en over zijn boek, en om enig idee te hebben hierover is het ‘Worlds in collision’ dat je lezen moet en, verteren moet.

En of er waarheid steekt in wat ik vertelde over de natuurcatastrofen, hierna een korte bloemlezing uit de profetieën - genomen uit de Willibrordus van 1975 - die plaatsvonden in de achtste eeuw voor Chr. Een periode van onheil dat telkens het ganse volk van Israël treft. Hier wat de profeten Amos, Micha, Joël, Isaïas erover te vertellen hebben:

Amos : 8, 9 en 10 : ‘Op die dag - zo luidt de toespraak van de Heer Jahwe - doe ik de zon ondergaan op het middaguur, verduister ik de aarde op klaarlichte dag. Dan verkeer ik uw feesten in rouw, al uw liederen in weeklachten ...’

Micha : 1; 4 en 6: ‘Onder zijn voeten smelten de bergen, splijten de dalen vaneen, zij smelten als was voor het vuur, zij splijten als water dat gutst langs een bergwand ...      Van Samaria maak ik een puinhoop op het veld, als was er een wijngaard aangelegd; zijn steden gooi ik in het dal, zijn fundamenten leg ik bloot.’

Joël : 3: 3 en 4: ‘Wondertekenen zal ik tonen aan de hemel en op de aarde bloed, vuur en paddenstoelen van rook. De zon zal in de duisternis verkeren, de maan in bloed voordat de dag van Jahwe komt, de grote, angstwekkende dag.’

En dan Isaïas 1: 7: ‘Uw land is een woestenij, uw steden zijn platgebrand. Uw akkers worden voor uw ogen door vreemden leeggegeten. Het is één woestenij als bij de verdelging van Sodom.’

1: 9 : ‘Had Jahwe van de legerscharen ons geen rest gelaten dan waren wij als Sodom geworden en aan Gomorra gelijk’.

13: 10-13: ‘De sterren en planeten aan de hemel geven geen licht meer; de zon is reeds bij haar opgaan verduisterd ... Ik maak mensen schaarser dan goud, zeldzamer dan het zuivere goud uit Ophir. Daartoe doe ik de hemel wankelen, de aarde geraakt van haar plaats op de dag dat Jahwe van de legerscharen zijn woede loslaat. 34: 18 en 19: ‘ De sluizen van de hemel worden opengezet, de aarde wankelt op haar grondvesten, de aarde splijt gapend open; de aarde schudt en siddert, de aarde wankelt vervaarlijk’.

Wat gebeurde er toen in die fameuze achtste eeuw vóór Chr. en waarom die titel van "Heer van de hemelse legerscharen" die plots opduikt, een God die oorlog voert in de hemelen?

Het is duidelijk, we aanvaarden dit niet omdat we er geen verklaring voor hebben, we doen zoals de struisvogel, we steken onze kop in het zand, om niet te zien wat er was.

Het is onmogelijk dat er dergelijke catastrofen zijn geweest omdat we er geen verklaring voor hebben, en toch MOET er een verklaring zijn.

En, nu ik bezig ben. Een  vriend raadde me ooit ‘Pourquoi la Grèce?’ aan van Jacqueline de Romilly[1]. Ik kocht het en las het. Een wel bepaalde passage die handelt over de Illias trof me : ‘Une fois la longueur relative du jour et de la nuit est modifiée : c'est après que Pénélope et Ulysse se sont retrouvés, et qu'ils ont tant de choses à se raconter, et tant besoin, après ces récits, d'un peu de repos. Athène le leur accorde en retenant un peu l'Aurore au bord de l'océan, près de son trône d'or.’

Onmiddellijk maak ik hier de binding, niet zoals de Romilly met de stilstaande zon van Jozua, maar met de ‘sun-dial’, het schaduw-uurwerk van Koning Achaz[2], waarvan elke lezer van de Bijbel moet gehoord hebben. Ik weet ongeveer waar ik het vinden kan, bij Isaïas en ook in 2 Koningen. En enkele verzen verder luisteren we naar de woorden van Jahwe via Isaïas, bestemd voor Koning Hezekia:

‘Ik laat op de trap (de trap van het schaduw-uurwerk) van Achaz de schaduw, die de zon al tien treden omlaag heeft doen gaan, tien treden omhoog gaan. En de zon keerde tien treden terug op de treden die ze reeds afgedaald was.’

Wat de omvang van deze tien graden ook moge betekend hebben, hier dus ook werd de baan van de aarde verstoord. De godin vermag dus hetgeen Jahwe vermag en we kunnen niet anders dan besluiten dat hier eenzelfde gebeuren aan de basis liggen moet. Een gebeuren waarvan Isaïas getuige was en ook Homerus.

Ik zou verder kunnen gaan  en zoeken naar bewijzen in meer. Echter als degene die ik opgaf ontoereikend zouden zijn, dan is het duidelijk je zit met een scotoom. Dit is in elk geval mijn oordeel.

[1] Jacqueline de Romilly : “Pourquoi la Grèce?” Editions De Fallois, 1992 : pag 48 en noot 21 pag 65  [2] Het Schaduwuurwerk van Koning Hezekia : 2 Kon. : 20, 9 en 10; Isaïas : 38,8