Ik vond het gedicht hierna, terug in het pak van 2011. Het heeft een sterke band met een wel bepaalde plaats op de Lona alp, één van mijn uitverkoren punten in de bergen van de Val d' Anniviers.

We waren die dag, niets vermoedennd wat het weer betrof, heel vroeg vertrokken van uit Grimentz. Eerst door de bossen boven Grimentz, naar Sorebois - er is ook een telecabine van Grimentz naar de ‘Sorebois’ - dan voorbij het houten kruis, naar links over de alpenweide, over een riviertje, de weg volgend tot aan het uiterste punt naar het oosten toe, omheen de bergkam en dan, tussen de rotsen, stijgend naar het zuidwesten toe, het pad volgend - er is geen andere keus - om na een uitputtende tocht aan te komen op de op 2600m gelegen alpenweide, met onmiddellijk als je boven komt links een moerassige tuin met de mooiste alpenbloemen die je je indenken kunt, mijn droomplaats, mijn Eden.

Ik was er ettelijke malen. Het is daar dat, na Lawrence en Hertmans, de inhoud van het gedicht is beginnen bloeien. Ik ben er bijna zeker van dat het, in de loop van de negen jaren erna, in een van mijn blogs moet opgedoken zijn. Ik heb het niet nagegaan maar even zeker ben ik, dat ik de tekst ervan zal gewijzigd hebben, zeker wat de vorm ervan betreft. Nu ook heb ik de bestaande versie gewijzigd om te komen tot zijn wellicht definitieve vorm, want zoveel tijd rest me niet meer.

Gentiaan.

'Not every man has gentians in his house'
D.H.Lawrence

Niet elk van ons heeft gentiaan
zien bloeien op de Lona-alp,
terwijl het sneeuwde en het pas
augustus was, en wij,
de dood nog onverwacht.

Al sneeuwde het
naast edelweiss en génépi*,
niet elk van ons heeft gentiaan
zien staan met sneeuw bedekt
terwijl het zaad zich vormen ging
het pas augustus was.

Maar van bloem naar zaad
is er geen overgang,
beide in elkaar verweven:
bloem die zaad al is
en zaad de bloem,
de wondere constellatie
van wat tijd gebonden is.

Al sneeuwde het
en het pas augustus was.

En vlokken neergekomen
al in onze haren, wij bevrucht
en onze geest als zaad
voor ‘t volgend leven dat ons wacht,
hoe later toch, hoe des te beter.

Weet, we wilden er ons tenten bouwen
om er bij te zijn, om er te wonen.

Niet elk van ons heeft gentiaan
zien bloeien toen het sneeuwde
in augustus op de Lona-alp.


*Génépi: genus: Artemisia