Ik blader in Paul Davies’ 'God and the new Physics'[1].  Een zin treft me, het is een zin van Niels Bohr : Anyone who is not shocked by quantum theory has not understood it.

Beweren dat ik begrepen heb wat de kwantumtheorie betekent zou ik zeker niet durven zeggen of schrijven, maar ik weet dat het toch mijn beeld van God radicaal heeft gewijzigd. In deze zin zijn de New Physics een enorm belangrijk iets, iets dat mijn visie van de dingen openscheurde. Ik weet nu dat er muziek en verbeelding, dat er mystiek in zat; dat het iets te maken moet hebben met de idee die ik me trachtte te vormen over wat, in zijn materiële onzichtbare vorm, God wel zou kunnen zijn, en dat de geest van de mens op de aard van de geest van die God moet zijn afgestemd.

Het is een gedachte die ik koester, ze biedt enorm veel mogelijkheden. Ze licht een tipje op van de donkere zware sluier, zelfs al weet ik, dat ik zelfs nog niet op de drempel sta en dat ik misschien nimmer verder komen zal dan dit ene tipje, maar het is toch iets dat beloftes inhoudt. En wat meer is, ik weet dat het in de goede richting wijst.

Ooit las een vriend priester de mis in een soort kapel in de catacomben van Rome. Hij sprak toen in een korte homilie, voor de vuist, over God en hij sprak deze, voor hem als priester, toch vreemde woorden. Er is, zegde hij, een wand tussen God en de mens, een glazen wand maar deze is bedampt langs de kant van God.

Ik schrijf dit op een plaats die niet mijn gebruikelijke plaats is - gelukkig had ik Davies met mij – het is de eerste maal dat ik er zo lang heb aan gewerkt om de gepaste blog te vinden. Een voorteken wellicht. En nochtans ben ik midden in de levende, wondere natuur. De natuur die zijn tentakels heeft, gedrenkt in de kwantum fysica. Gedrenkt in de geheimenis van atoom en elektron en meer nog, van de deeltjes,  die nog te ontdekken zijn, om wellicht eens die ontdekt op zoek te moeten gaan naar nog meer-dan-higgs deeltjes. En dit alles geplaatst tegenover het wazige beeld van die God. Wij zijnde op weg van het Alpha naar het Omega.

Er is heel wat meer in de wereld dan het oog zien kan en dit is het dat mijn queeste voedt en in beweging houdt.

[1] Paul Davies: God and the New Physics. Ed. J.M.Dents and Sons, Ltd.London, 1983.