|
Eigenlijk zat ik
vandaag nergens. Dacht ik aan het voorbije. Dacht ik aan de vier essays van een
twintigtal paginas die ik in het verleden geschreven heb en die verscholen
liggen in bijna tien volle jaren blogs. Dacht ik er ernstig aan deze te gaan herschrijven
en ze in vier blogs te laten gaan. Dit is een van de beloften die ik me doe,
zoals ik er zovele al heb gedaan en niet heb volbracht, waarom zou ik er thans niet
in slagen, nu de tijd begint te dringen.
Maar, wenst er wel iemand
te weten wat ik denk over Poëzie, wat ik denk over de mens in de kosmos, over
de bouwers van kathedralen, weet ik er iets meer over dan al wat er reeds
opgetekend staat in duizend boeken verspreid over de wereld?
En toch, ik las in de Standaard
(17.05) over Ken Follett (°1949) de
Britse bestsellers-schrijver dat op 13 juni van hem een onuitgegeven werk verschijnt
ten voordele van de wederopbouw van de Notre-Dame in Parijs. Hij schreef ook, meldt
de Standaard: in de voorbije weken een
tekst over de geschiedenis van de Notre-Dame en over zijn invloed op de
literatuur.
Ik citeer wat ik letterlijk overneem
van Google:
Our Lady of
Paris embodies our relationship with the Story, confided Ken Follett to the
AFP the day after the fire. The construction of Notre-Dame started in 1163, it
was almost 1000 years. When one sees such a building be destroyed, it is as if
someone died. Today, the writer is about to publish a short story in which he
sends passion of the cathedrals and the strong link and the ancestral
between Notre Dame and us, explains Cécile Boyer-Runge, director of Editions
Robert Laffont. A publication that would tell the emotion of Ken Follett and
which will be especially on the history of this masterpiece of gothic art, from
its construction to its influence on literature, his own as that of Victor
Hugo.
If the
people were weeping on 15 April, in Paris as everywhere in the world, explains
Ken Follett in the press release of the publishing house, it is because
something very important and intimate was in the process of being destroyed
before their eyes. We are the heirs of the builders of cathedrals, and I want
to participate in the reconstruction of Notre-Dame. The profits of the book
and its copyrights will be donated to the Heritage Foundation, entitled since
April 16, to receive donations for Our Lady.
*
Heel klaar is het me niet
wat het boek en de nieuwe tekst betreft, maar één zin hieruit frappeert me: We are the heirs of the builders of cathedrals.
En één besluit dat ik trek hieruit, ik zal Ken Folletts, The pillars of the Earth moeten
lezen.
Ik heb er in zijn tijd - de
jaren negentig - een essay over geschreven met als besluit dat de gotische
kathedraal, althans zeker de eerste, kosmische bouwwerken waren, gebaseerd op wat
Stonehenge moet geweest zijn, wat misschien ver gezocht is, maar dan toch een benadering.
Anderzijds, of
(kitchkoning) Jeff Koons[1]
met zijn konijn - het is me zelfs geen hoofdletter waard - het bewijst levert
een erfgenaam te zijn van de kathedraalbouwers, betwijfel ik ten stelligste,
wat eveneens gezegd kan worden van de bieder-kopers die de prijs van dat
bewuste konijn opjoegen tot de waarde van bijna 200 villas elk van 500.000 US
dollars, of, van waarden gesproken.
Gekker, immoreler, kan niet.
[1] Koons houdt ons een cynische spiegel voor. Hij laat
zien hoe gemakkelijk we te vertederen zijn, hoe we ons laten manipuleren door oppervlakkigheid.
Geert van der Speeten in de Standaard van 17 mei.
|
