Ik vrees dat ik in de weekend geen lectuur ben, geen spek voor lezers bek. Nochtans, week of weekend, het kost me dezelfde moeite, dezelfde inzet, wat betekent dat ik sedert 2010 geen ‘vrije’ weekends meer heb gekend. Vandaag pas geef ik me er rekenschap van. Zijn er columnisten die zeven dagen op zeven een column te schrijven hebben?

Evenwel, denk ik er wel aan dat ik ook jullie vrijheid beknot, dat ik er op uit ben om jullie zeven dagen op zeven te strikken voor mijn blog, ook iets waar ik nog niet heb aan gedacht, er is jullie ook geen vrijheid gelaten.

Je kunt wel wachten tot de maandag, want mijn columns (?) zijn niet aaneengesloten, er is telkens een tijdspanne tussen van 24 uur en mijn onderwerpen liggen meestal uiteen, het is dus wenselijk ze te nemen, dag na dag, in plaats van op te sparen.

Al heb ik jullie geen raad te geven in niets, ik kan enkel zeggen wat ik er van denk of niet denk - het komt op hetzelfde neer - al schijnt het anders.

Het voorval met de maan hield me gisteren bezig voor een tijd, galmt nog na vandaag, omdat het een gebeuren was dat van de hemel is en niet van de mens. Voor eenmaal is hij er niet bij betrokken, hij kan enkel toezien en verrast zijn dat het gebeuren kan dat zon, aarde en maan, drie hemellichamen, op een zelfde rechte lijn aan de hemel staan, of zou die lijn  helemaal niet recht zijn, maar gebogen zoals Einstein wist van andere lijnen.

Waar we wel inslagen is, met ons allen, het Eco-evenwicht van de aarde te storen. Vandaag, liggen deze - behalve bij de jeugd - schijnbaar nog ver van ons bed, maar niet van de mens op Groenland, zoals de ‘onverzorgd gebaarde’ Tom Waas ons aantoonde met zijn beelden (VRT op zondagavond). Een spektakel, vreemd voor onze ogen dat hij ons bracht, maar o zo sprekend voor de Inuit mens, die er, en meer nog zijn kinderen, met beide voeten in staan. Kan het dat deze storing in de natuur, verder reiken zou, en ooit gevolgen zou hebben voor het op een lijn liggen van zon, aarde en maan? Pas als het helemaal te laat zal zijn, dan misschien zou er met alle middelen ingegrepen worden.

Ondertussen schrijf ik over de beweging in de geest van de mens en wat hij aanziet als kunst. Hier ook schijnt het Eco systeem  in de war, maar beschaving, ‘civilisation is a fooler  star than love or life’. We weten maar hoe het ermee gesteld is als de kerken, de kathedralen leeg lopen en de moskeeën zich blijven vullen.