Een jonge, lieve dame verraste me door me te verklappen dat haar vader, die ik graag mijn vriend noem, regelmatig mijn blogs opzoekt, wat ik eigenlijk van hem niet had verwacht. Ik voel me, nu ik weet dat hij een lezer is van wat ik schrijf, niet alleen verheugd en vereerd, maar het feit dat ook hij me leest verandert wel iets aan mijn ingesteld zijn, er is iemand in meer die ik apprecieer, die belangstelling toont voor mijn blogs. Ik ga nu ook schrijven voor hem. Niet dat dit iets gaat wijzigen aan wat ik schrijf maar ik voeg hem graag toe aan de vrienden die ik tel onder mijn lezers en aan wie ik denk als ik begin aan mijn blog.

Gelijktijdig bijna dacht ik deze namiddag - ik schreef deze tekst gisteren - aan een ander feit, namelijk dat een i-pod geen i-pod zou zijn indien de structuur van de kosmos niet ware geweest wat hij is. Ik bedoel hier mee twee zaken: een eerste is dat de mens er in geslaagd is een groot en belangrijk deel van de kosmos te ontcijferen - hoe hij daartoe gekomen is, is een andere vraag – en een tweede, dat men besluiten moet dat de kosmos op een heel bijzondere wijze geconcipieerd is geworden opdat een i-pod zou kunnen uitgevonden worden.

Het weinig fraaie hierbij is dat een i-pod een normaal gewoon iets is geworden en dat er heel weinig zijn die er aan denken dat die i-pod iets wonderbaars is, een gift van de kosmos en dat dit hun ogen zou moeten openen om te beseffen in welke fantastische kosmos ze verzeild zijn, wat die is, hoe hij is en hoe het komt dat hij is zoals hij is.

Ik weet dat niemand wakker liggen zal van wat ik hier waag te schrijven, trouwens mijn bedoeling beperkt zich tot het omschrijven van de gedachte die me bezig hield deze namiddag. Je kunt er verder over nadenken of gewoon terzijde leggen, zonder de minste conclusie te formuleren, misschien zou die anders, zelfs storend kunnen werken.

Ik zelf kijk er naar met verbazing, voor mij is een i-pod een wonder in de zin dat het geënt is op de kosmos, dat het – en hier ga ik heel ver – dat het is zoals de mens, een product afgeleverd door de kosmos, maar dan Kosmos met hoofdletter.

De Kosmos die er ook voor gezorgd heeft dat de mens die destijds de afdruk van zijn hand naliet op de grotten van Lascaux, geëvolueerd is tot de homo sapiens die we geworden zijn. Ook deze evolutie is, nader beschouwd, een wonder van de Natuur/Kosmos, de mens zelf heeft hier niets moeten voor doen, wel heeft hij, nadat de Kosmos er voor gezorgd heeft dat hij er toe de vereiste eigenschappen bezat, een enorme inspanning gedaan om de i-pod te produceren.

Noteer dat ik de 'i-pod' er heb uitgehaald, omdat de idee van wat ik hier achterlaat, plots ontstaan is bij het zien van een i-pod, schijnbaar verlaten op de tafel voor mij. Had het een tv-scherm geweest dan had ik er misschien niet aan gedacht. Zo bestaat nu eenmaal de mens.