Heb nooit in mijn ganse leven zoveel haat verspreid gezien als nu, haat op vlaggen en spandoeken, haat op de muren gespuwd, haat in woorden rondgestrooid en het ergste, het meest zichtbare, haat in de ogen, schaamteloos en onvervaard uitgedragen onder de mom van de sharia, een vreemd woord dat we voorheen niet kenden maar thans ons dagelijks wordt voorgeschoteld, als een ander woord, hoor en lees ik, krachtiger en duidelijker woord voor islam. Heb ook gedacht aan wat er uit haat voort vloeien kan en zal; wat het betekenen zou, wij hier in het westen onze God en al zijn heiligen biddend, om ons te vrijwaren van die andere God, Allah, die van het Nabije-Oosten is, die van de sharia is, dat het meest denigrerende is dat ons kan overkomen, gezien het een volle aanslag zou zijn op onze vrijheid. Als het ooit – en die is er al ondergronds – tot een botsing komen zou tussen een volk dat als beschaafd, gelovig of niet, overkomt, en een ander soort van volk dat zich, hopelijk, aan het beschaven is – al is er weinig van te merken - dan zal het enige verschil tussen die van het westen en die van het oosten opvallend zijn: het westen zal bidden, tenminste de gelovigen, de niet gelovigen afwachten, terwijl de volgelingen van Allah uit het oosten, ons simpelweg het hoofd afhakken zouden, en dit is wat ons te wachten staat, als we niet, zoals Houellebecq, ons bekeren zouden. De weg tussen gelovig of niet die wij kennen in alle soepelheid, die kennen zij niet, bij hen is de maatstaf geloven in Allah of sterven omdat verminking als straf en doden indien niet gelovig, in hun sharia geworteld is, en dus ook in hun leven. Iets ‘entre les deux’ kennen ze niet en zullen ze nimmer kennen, want zij leven meer met de dood in het hoofd dan met het leven. Het tekenend bewijs hiervan is dat Dyab Abou Jahjah in een column in de Standaard van 27 november, er openlijk voor uit komt, hij vindt het normaal dat we hier blijvend zullen rondlopen, als gevolg, zegt hij, van de globalisatie, met de dreiging (niveau 4) van een aanslag in het achterhoofd. Als je als moslim geboren bent, als moslim geleefd en moslim gebleven bent, en dit is in hart en nieren, is het maar logisch dat je dergelijk gedachte de wereld in stuurt. Het vervelende is dat hij wel gelijk kan hebben, maar ik zou het zeker niet voorstellen als een gevolg van de globalisatie in de wereld, wel het gevolg van het islam-fundamentalisme. Jahjah heeft er geen moeite mee, hij is fatalist, alles wat er gebeurt is de wil van Allah. Dat het, het gebeuren is dat andere gebeurtenissen doet ontstaan, kan ik aannemen, dat het de wil is van hun Allah, zetelend in de hemel juist boven hun hoofd hebben we in het westen ook nog gedacht, maar dat was eeuwen geleden, maar dat de aarde het centrale punt zou zijn kan ik niet meer als geloofwaardig aan zien. Een absolute zekerheid wat het resultaat zal zijn van de veroveringstocht van de volgelingen van Allah is er nog niet, maar het wordt stilaan geprojecteerd in de sterren, de eerste tekenen, de haat die het haalt op de rede, zijn al voorhanden en zullen zich duidelijker gaan aftekenen als het westen niet categoriek manifesteert. Wat ik vermag, is het neerschrijven, het gevaar voorspellen, meer kan ik niet. Het zijn echter alle clubs, alle verenigingen, alle scholen, alle instellingen, alle regeringen die ervan zouden moeten overtuigd worden en hen in het hoofd geprent: ‘als je niet een andere soort godsdienst in de voeten wil geschoven krijgen, verzet u uit alle macht tegen de komst van de islam’. Zal dit gebeuren, wel nee, we zijn er te laks voor, te gevestigd in onze waarden die we onaantastbaar denken te zijn. Vergissen is menselijk, je laten overwoekeren, is lafheid.