Je blog, schreef me Paul V. doet me denken aan de Britse historicus, Arnold Joseph Toynbee (1899-1975) die stelde dat beschavingen sterven, niet door moord maar  door zelfmoord. ‘Civilizations die from suicide, not by murder.’ 

Volgens Toynbee zijn beschavingen geen onaantastbare, onveranderlijke organismen, maar een netwerk van sociale relaties binnen de grenzen, en daarom onderworpen aan de gevolgen van zowel wijze als onwijze beslissingen. Als de leidende krachten van een beschaving zich niet met effectieve (militaire of diplomatieke) middelen teweer konden stellen tegen bedreigende, externe als interne machten, dan is hun beschaving ten dode opgeschreven. 

Dit is wat ik bedoelde met mijn blog van 4 mei, onze westerse beschaving die zich aan het zelfmoorden is. Toynbee als historicus had culturen zien verdwijnen door de schuld van hun leiders die blind waren voor wat er aan het gebeuren was. Het is het lot dat, om te beginnen, Europa wacht, maar Europa niet alleen.

Alle statistische gegevens over immigratie en nataliteit die circuleren onder vorm van e-mails allerhande, wijzen er op dat we, binnen twee generaties van binnen uit overrompeld zullen worden door een totaal andere cultuur, gedragen door een religieuze levensopvatting terwijl wij, westerlingen het religieuze van de Kerk voor een groot deel reeds op zij hebben geschoven. 

En ik lees, in een raapsel van e-mails die me van alle kanten bereiken, dat vandaag experts, en in feite zijn het ‘cultuur-moordenaars’ ons blijven vertellen dat de Islam een godsdienst van vrede is, en dat de grote meerderheid van de  moslims alleen maar vragen om in vrede te kunnen leven en dat het om deze reden is dat ze afgezakt zijn naar de land van de ongelovigen die we zijn, en niet om ons geleidelijk aan hun godsdienst op te dringen.

Laat ons  geloven dat de opgegeven reden de juiste  is, maar wie zegt me – na het Rudi Vranckx programma, gedeeltelijk weliswaar, te hebben gezien - of hier wel sprake is van een grote meerderheid, en niet een middelmatige, of een kleine; en is, wat ons verteld wordt, niet bedoeld om ons een goed  gevoel te geven, om ons zand in de ogen te strooien en om het spook te verdoezelen van de, in de naam  van de Islam, wereldwijd oprukkende fanatici?

En in zelfde raapsel, wordt het voorbeeld van Duitsland aangehaald.

Heel weinig mensen waren echte  nazi's, maar heel veel Duitsers waren blij met de terugkeer van de Duitse fierheid – anderen zullen het zijn met de overwinning, indien Mohammed het halen zou - en nog veel meer hadden het te druk om er ernstig over na te denken. – zoals onze leiders en de velen nu - er werd gedacht dat de Nazi's niet meer dan een bende gekken – in een zekere zin ook fanatici - waren. En voordat wij er erg in hadden waren zij baas over ons en was het einde van mijn wereld gekomen. Mijn familie verloor alles en ik belandde in een concentratiekamp. En de mail gaat verder met een opsomming van de bijna niet te tellen open oorlogen die momenteel, in naam van enkel en alleen de Islam,  woeden op  deze planeet.

Hopelijk, hopelijk heb ik ongelijk als ik blijf twijfelen aan de slagkracht van de zo genaamde, hoe groot ze ook moge zijn, meerderheid. Ik heb die meerderheid in elk geval nog niet zien manifesteren tegen de IS–gelovigen, volgelingen van hun Mohammed.

Deze toekomst gerichte visie heeft me twee dagen blogs gekost. Het is het laatste dat ik er over zeggen zal. Maar mijn bezorgdheid wat mijn kleinkinderen en achterkleinkinderen betreft is groot en niet gemakkelijk te dragen.

Nu, als er iemand is die het beter weten zou, dat hij opsta en het me laat kennen, ik zal hem dankbaar zijn.