|
VIIIxml:namespace prefix = "o" />
Time present and time past
Are both perhaps present in time future.
weet Eliot,
maar, is het Sheldrake niet
die we geloven moeten,
dat misschien het heden
door de toekomst wordt bepaald.
En als de bomen zich dan neigen over ons,
ons handen open , de geest in ons verweven
als lucht en water,
zodat we lucht en water zijn en niet weten
of we morgen nog bereiken zullen omdat er
zovelen zijn die sterven van wie we later
zullen lezen, maar nimmer toch hun laatste woorden
horen, omdat zo zacht gedacht
en helemaal niet uitgesproken.
De vrede zij met hen,
zoals we hopen dat deze vrede,
ook ons dies irae wezen zal, ons in paradisum.
Maar hoe vreemd het is, hoe dieper we
in structuur van Universum en materie
binnenkomen, hoe van de waarheid
die ons voorgehouden werd de schittering
verbleken gaat.
Of de revelatie die de Bijbel was verbroken,,
neergehaald door wat de wetenschap ons leerde
over kwantum fysica,
en dat al wat is met alles is verbonden
en wij verweven in het universum-net.
Zo geloven we en niemand
kan het ons ontnemen
dat Woord of Tao, het Universum is.
En dachten we als alles verbonden is
met alles, en alles
naar Teilhard's Omega evolueren moet
dan is het van uit dit Omega-punt
dat alle energieën opwellen zullen,
en het in mijn einde is
dat mijn beginnen opgetekend ligt.
|
