|
Hij wou
van uit zijn diepste ik >
tot de hoogste luchten stijgen
en onvervaard zijn woorden
dompelen in het licht van duizend sterren.
om te schrijven wat niet is
te schrijven
tot hij er blijven zou,
onbeweeglijk.
Hij wou
vertrekkende van uit het binnenste
van de aarde,
opklimmen langs de wortels,
doorheen de stam van de hoogste boom,
de lucht in gaan,
de de galaxie doorkruisen,
de oneindigheid in
om aan te komen
waar niet aan te komen is
tot hij er blijven zou
onbeweeglijk.
Hij wou
in één ademstoot,
alle geslachten vóór hem
raken
om het punt gaan zoeken
waaruit hij is opgestaan
en het aankleden
met zijn woorden
om duizendvoudig te bestaan
tot hij er blijven zou,
onbeweeglijk
Hij wou
dit niet te beschrijven gevoel
van hem wegschieten
de tijd tegemoet
die op hem af komt gehold
om pijl te zijn
en alles te doorboren
tot hij er blijven zou,
onbeweeglijk,
voor eeuwen.
|
