‘Ils ont passés le cap des 80 ans, mais ce ne sont pas leurs cheveux blancs qui font qu’on les distingue’. Aldus begint Cathérine  Simon, in Le Monde van 25 oktober ll., haar recensie van drie romans geschreven door tachtigjarigen: 

 ‘Il pleuvait des Oiseaux’ : une ode à la nature et à la force d’aimer (208 p.), écrit par une Québecoise; ‘La lettre à Helga’ :un monologue superbe aux parfums de vent et de terre (144 p.), écrit par un Islandais ; et ‘La Femme à 1000°’, un pavé époustouflant (de 640 p.)écrit par une Islandaise.

Ik zelf ben er niet in geslaagd, ondanks vele pogingen die ik gedaan heb om een uitgever te vinden die zich over mijn manuscript zou ontfermen. Heb onlangs nog eens een poging gedaan om enkele pagina’s te schrijven maar ik heb ingezien – al ben ik nog niet volledig overtuigd ervan - dat  het beter is te blijven waar ik sta en, zo lang ik in de mogelijkheid ben, me tevreden te stellen met het schrijven van korte bedenkingen in de vorm van blogs.

Wat niet belet dat ik vol bewondering sta voor de auteurs waar Cathérine Simon het over heeft. Ik zal hun boek wellicht niet lezen, maar het feit dat de twee IJslandse schrijvers vertaald werden in het Frans wil toch heel wat zeggen.

Ik troost me dan met de gedachte dat het schrijven van één roman in een mensenleven, tenminste zo het geen kanjer is van meer dan 600 pagina’s, helemaal niets betekent. En een dergelijk boek ligt niet binnen mijn mogelijkheden. 

‘Les vieillards de fiction remâchent le passé, le transforment, le déforment. Ils ont l’avantage du grand âge ; ces ruminants géniaux regardent en arrière, par-dessus leur épaule et font le point, froidement, à la manière des photographes sur leur vie, sur le monde’. 

Ook dit is een beletsel, mijn leven was een gewoon leven, met goede en slechte momenten, zonder al te veel betekenis. Ik zou er heel wat moeten aan toevoegen en heel wat moeten  herkauwen en vervormen om er iets leesbaar uit te halen. En dan, wat zin heeft het een nieuw verhaal de wereld in te sturen waarin enkel de boeken die ik las van enige betekenis zouden kunnen zijn.