Old men ought to be explorers

Here and there does not matter

We must be still and still moving

Into another intensity

For a further union, a deeper communion[1]

Hoe diep Eliot in mijn kleren zit, zich vermengd heeft met al wat ik als literatuur in mij meedraag, weet ik niet, maar het is heel wat. Het bundeltje de ‘Four Quartets’ dat ik, een halve eeuw geleden in een Engelse Bookshop op de Adolf Maxlaan in Brussel uit zijn rek heb genomen op het ogenblik dat iemand zijn arm op mijn arm heeft gelegd, is helemaal losgekomen, de bladen zijn vergeeld, maar de taal is prachtig en de inhoud ervan doorstond ruim de tijd ( de eerste uitgave bij Faber dateert van 1959). En Eliot blijft me boeien, zijn werk is meer dan mijn livre de chevet, het zit in mij gegroeid. 

Een vriend stuurde me een mail, in verband met een van mijn blogs: ‘De kracht van de sterken is dat ze nederig zijn in het denken’. Ik had hem met Eliot kunnen antwoorden: 

The only wisdom we can hope to acquire is humility,

humility is endless.

Iemand zoals ik, die een zoeker is, an explorer, weet dat wat hij vindt of zou kunnen vinden, hoogstens een miniem deel is van de waarheid die ergens bestaan moet en dat wat hij schrijft, de spiegel is van wat hij op het hic et nunc ogenblik van het schrijven zelf, heeft gemeend te mogen vooropstellen. Het is een monoloog met zich zelf die hij in zijn blogs in alle nederigheid wenst te delen met anderen, die zoals hij, zoekers zijn en wiens bemerkingen of aanvullingen hij hoop te kunnen delen. Zijn woorden zijn zoals een gebed, wachtende op de echo ervan.

And what you own is what you do not own

And what you do not know is the only thing you know

And where you are is where you are not.

Eliot heeft zonder twijfel de Bhagavat Gita gelezen, hij heeft er een deel van zijn wijsheid uit gepuurd. En hij weet dat:

For us there is only the trying,

The rest is not our business.

Ik volg hem op een zeer respectabele afstand en ik ook, ingesloten tussen de bomen, de bomen van mijn hart, de luchten krachtig en helder deze als bonus verworven morgen van mijn schrijven:

I said to my soul, be still, and wait without hope for hope would be hope for the wrong thing…