Hoe dikwijls had hij niet gedacht dat de lijn van zijn leven bepaald was voor hij eraan begonnen was. Dat de lijn dieper en dieper in zijn hand getrokken werd, en hij verder, achteloos, onbewust over de weg die hij aflegde, in een bepaalde richting werd gestuwd opdat hij uitkomen zou waar hij uitkomen moest en zich bevinden zou op het punt waar hij zich thans spiritueel bevindt.
Hij weet ook dat zijn spirituele ingesteldheid sterk bepalend is geweest voor de omstandigheden waarin zijn leven zich voltrokken heeft. Pas achteraf weten we wanneer we te onachtzaam zijn geweest voor wat er zich mogelijks kon afspelen.
Enkel een boek schrijven is de rode draad in zijn leven geweest. En hij is er niet in geslaagd na tal van pogingen. Nu  voelt hij zich  haperend en matig machteloos. Al weet hij ook - maar het duurde lang voor hij het beseft heeft - dat één geschreven boek evenmin een oplossing biedt.

Waarom zou hij zich dan losgeslagen voelen