Ik begon mijn blogs van dit jaar met de verzuchting én van Salmon Rushdie, én overgenomen door Stefan Hertmans dat:

‘het verstandig zou zijn zich terug te trekken uit de wereld van het commentaar en de polemiek, en zich weer te wijden aan wat hij het liefst deed, aan de kunst die zijn hart, zijn verstand en zijn geest van jongs af had gestolen…’

Ik volg deze verzuchting al een hele tijd nu en toch voel ik er me in zekere mate schuldig bij. Want, in mijn schelp gedoken, ontsnap ik niet aan de geruchten, die me bereiken van hoe dicht en van hoe ver af deze ook mogen komen, Ik hoor hoe en waar er gedood wordt en wie, tot bergbeklimmers toe, afgemaakt door fanatiekelingen, in de naam van Allah.

Het ergste is dat ze beweren hiermee een ‘goede’ daad te hebben gesteld - het waren ongelovigen  - en dat hen later hiervoor een beloning wacht. Het is een gevaarlijk type die Allah van de fanatici.

Wanneer komen de weldenkende, door ons aanvaarde, Allah-gelovigen in massa in de straat om deze moordpartijen openlijk en met aandrang aan de kaak te stellen en een einde te maken aan de voor ons, mensen van de eenentwintigste eeuw, onbegrijpbare vete die er bestaat onder elkaar tussen de groepen aanhangerts van Mohammed?

Of zijn slachtpartijen zoals het doden van een aantal bergbeklimmers, een normale zaak voor hen en noodzaakt het afslachten van ongelovigen geen betoging want deze verdienen niet beter.

En eigenlijk, als ze het zo goed hadden met de levenswijze in hun landen van herkomst, waarom hebben ze het land van de ongelovigen, niet alleen betreden maar hebben ze er zich ook gevestigd? Wat nog in zekere mate te begrijpen is omdat er hier een vrijheid is die ze niet kenden in hun land. Maar als die vrijheid hen duurbaar is, waarom laten ze zich hier opnieuw in de doeken doen door al wie het fanatisme, eigen aan de religieuze machthebbers in hun vorige contreien, hier willen binnenbrengen en waarvoor ze hun tijd nemen.

Deze laatsten wensen geen integratie, ze wensen overheersing, het zit hen in de genen.

En wij, het Westen, sluit de ogen, het zal wel zo geen vaart lopen. De Duitsers las ik, hebben dit ook gedacht toen de Nazi’s opdoken uit de mist.