Je
schrijft wat je te schrijven hebt, niets meer, niets minder, alsof er geen kind
geboren werd dat via, via uit jou is opgestaan op deze dag van 5 april van het
gezegende jaar 2013.
Een
grote bloem ontloken, een massale tederheid. Een naam er voor gekozen om van te
dromen en nimmer, nimmer te vergeten, alsof in jou gebrand, getatoeƫerd op alle
plaatsen die je begroeten wou.
En dan
in stilte weggedoken. Je ogen om te kijken hoe het wonder je, tot tederheid
bewogen heeft, je aangevuld, je verleng-nis heeft gegeven in wat je leven is,
erna kan komen wat er te komen staat. Maar vandaag is anders.
De
wereld zal het niet weten, zoals niet geweten is wat het betekent het licht te
zien in deze dagen. We hopen dan, we bidden en we smeken, dat hij die de
wondere naam van Amaury heeft mee gekregen, groeien moge, openbloeien moge,
lichamelijk en geestelijk, een rijkdom van geluk.
|