|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het was van alle plaatsen
op deze plaats dat ik stond
toen mijn broer me riep,
me riep vanuit de zee
zijn stem van verre kwam
en van dichter bij,
zo zacht, zo opgeruimd
en ik hier stond, op deze plaats.
Geweten toch dat hij het was
en niemand anders het kon zijn
die me verrassen wou.
Heb hem niet geantwoord
omdat alles al gezegd toch was
en niets verzwegen was
omdat hij wist hoe het ging met mij
en hoe het worden zou.
Hij is hier gebleven de tijd
dat ik hier schrijven zou.
Hij naast mij gezeten,
samen naar de zee gekeken,
die ons bedekken wou, omhelzen
wou, de levenden en de doden
in osmose
Het was hier dat ik stond
nu lang geleden.
Hij nu wachtende
aan de hemelpoort,
ongerust waar ik wel blijf.
|
