|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een
hele tijd geleden schreef ik hier, in San JuanAlicante, een bundel gedichten
onder de vorm van een poëtisch diario,
een dagboek in dichtvorm, geïnspireerd op artikels in El País, op een boek van de atheïst Michel Onfray en een ander van
de theoloog Enrique Miret Magdalena.
Heel
wat dagen zijn hierover heen gegaan, eens voorbij, amper een handvol. Maar
ogenschijnlijk, de grote gemoedsrust die ik toen kende is niet meer deze van
nu.
Vandaag,
gezeten op de plaats waar ik in feite nooit ben weggegaan bestormen de
herinneringen me terug lijk de golven tegen de rotsen hier. De zee is nog
altijd de grote levende en ik voel me nog steeds opgenomen in de oneindigheid
van lucht en licht en water, terwijl in mij plots een vers van Ruusbroeck,
opduikt dat ik overneem uit wat ik ooit schreef, in mijn tekst over het Inferno van Dante:
alle dinghe sin
mi te inghe
ic ben
so wid,.
Heb
reeds vroeger vooropgesteld dat ik de zekerheid heb dat het levende Universum,
een soort Ego hebben moet dat er was van in den beginne, dat er misschien zelfs
reeds was vóór alles begonnen is.
En
ik keer terug naar de idee van Ruusbroeck: ic
ben so wid omdat ik ook, hier, staande op de hoogste berg, midden de
eerste bloemen uit de dorre rotsen opgerezen, het impact heb gevoeld van de
oneindige oneindigheid van het Universum dat ik een fractie van een ogenblik
houden kon, en deze flits van oneindigheid zich wentelde en keerde in mij.
En
ik vraag me af of Saramago, de schrijvende Saramago, wiens boeken ik hier
achterliet, voor wie metafysische gedachten twijfel-ogenblikken zijn, of hij nimmer
dit gevoel heeft gekend waarbij de oneindigheid zich opende, een kort
ongrijpbaar ogenblik?
Ik
vermoed het maar het kan evenwel dat hij dit gevoel anders en veel nuchterder
dan ik, heeft geïnterpreteerd.
En
nu, wat is er nodig, opdat ik, schrijvend over zee en luchten, over golf en
beweging, over licht met water gemengd dat zilver is, dat gouden is - het licht
dat God is zegt Lorca - opdat ik terug opgenomen worde in dit licht, om meer
geest dan lichaam te zijn.
|
