|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Schrijf
maar wat gedichten
opdat
je niet te vlug zou sterven
als
je dood zult zijn,
opdat
er hier of daar
een
woord van jou nog wonen zou.
Een
kaft met poëzie
waar
men misschien,
zich
over buigen zal, een korte wijl
om
daarna, ook te verdwijnen
in
de schemer van de tijd.
Zoals
het van zovelen is
die
hier verzonken in de aarde
na
jaren, al vergeten zijn.
Zo
schrijf nog wat gedichten
opdat
je niet te vlug verschemeren
zou
eens je boeken dichtgeslagen,
je
pennen uitgedoofd
je
bladen blank gebleven.
En
kom ik dan,
als
woord, op avonden,
gewandeld
in je binnentuin
om
er naast jou neer te zitten,
even
maar.
|
