xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Hoog en waardevol bezoek, niemand minder dan Jan Hoet, samen met vrienden van hem, Guido D.W. en Lieve, zijn echtgenote, en een andere vriend van hem Paul V.

Ik ben niet gewoon een blog te schrijven over een dagelijks gebeuren, maar deze zaterdag van 22 december was een hoogdag op alle gebied.

Jan Hoet is een beminnelijk man, een man met zin voor humor, een man die met aandacht luistert en er een grote levenswijsheid op na houdt. Had hem slechts enkele malen ontmoet vroeger maar ik voelde me onmiddellijk als een oude vriend van hem en had de indruk dat het wederkerig was.

Mijn werk verraste hem, hij noch Guido hadden dit verwacht – Paul kende het van vroeger – en hun oordeel: grote originaliteit, sterke persoonlijkheid en prachtig werk aanvaardde ik met dank.

Ik weet nu waar ik sta na de evolutie die ik heb doorgemaakt en zich spreidt over ettelijke jaren.

Jan Hoet vond dat ik nood had aan een ‘discours’, een mogelijkheid om over mijn werk te spreken met andere kunstenaars en ook te zien hoe andere kunstenaars hun werk beleefden. Maar ik dacht aan mijn ouderdom en dat ik nu niet meer zoveel evolutie in mij draag.

Ik ben hem uiterst dankbaar én Gonda, mijn echtgenote voor wat ze wist te bekomen. Iemand, zoals Jan Hoet, heeft nu mijn werk gezien, mijn tekeningen, mijn etsen en mijn collages van ets en kleine elementen uit de natuur.

Hij weet nu dat zo iets bestaat. Ik ben er zeker van dat hij er over praten zal met Luc Coene, de Gouverneur van de NBB, bij een volgende gelegenheid. Alleen schijnt het me toe dat hun oordeel wat kunst betreft enigszins uit elkaar loopt.