xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Er zijn van die dagen dat de woorden weigeren zich aan te bieden, ze blijven verstoken in het struikgewas van Toon Hermans en dat het dankzij het geruis ik iets weet te vertellen.

Zo zal ik het vandaag moeten mee stellen met de uitspraak van Herman Van Rompuy die fier is 'Europeeër' te zijn. In zijn geval is het meer dan begrijpelijk. Maar of hij fier hoeft te zijn over de toestand waarin de landen van de Europese Gemeenschap zijn verzeild, is een andere vraag.

Akkoord, de oorlog bleef uit, dan toch in West-Europa, maar het is ook alles. De rest is een grote economische en vooral financiële verwarring geworden, ze, de leidende Europeanen, hebben met groot trompetgeschal een Euro in het leven geroepen, terwijl ze eerst het probleem van de overheidsschulden hadden moeten oplossen door er voor te zorgen dat die schuld voor elke Euro-lidstaat een gematigd percentage van het BNP niet zou overschrijden. Pas dan kon gezorgd worden voor een eenheidsmunt. Elke economist wist dit en elke politieker wilde het niet weten, nu nog aarzelen ze.

Maar de Europese parlementariërs, die naar ik hoorde goed betaald worden omdat ze ‘hoogstaande’ intellectuelen zijn, hebben alles in het honderd laten lopen, door in te slapen en te denken dat alles wel van zelf in orde zou komen - trouwens zij zelf hoefden zich geen zorgen te maken - en ze lieten de overheidsschulden in tal van landen, waaronder Griekenland, waarvan ze wisten dat de cijfers waarmede ze waren ingestapt, schromelijk ge-‘windowdressed’ waren. En van andere landen als Spanje, Portugal, Ierland en Italië, moeten ze toch, jaar na jaar, te beginnen van 2005, gezien hebben dat het verkeerd ging lopen.

Waarom hebben die Heren dan gewacht tot 2009 om in te grijpen op een ogenblik dat het kalf verdronken was?

Als de toestand vandaag is wat hij is, dan ligt in de eerste plaats niet de oorzaak bij Griekenland, Spanje, Portugal, Italië, Ierland, maar wel bij hen die aan het hoofd stonden van de Europese-Euro-Gemeenschap en verantwoordelijk waren voor de goede gang van zaken om tijdig te voorzien – dit is de rol van de Overheid - wat gebeuren ging en op te treden, tijdig en op een doortreffende wijze.

Ze zijn er mee begonnen, ten eerste te laat en ten tweede te stuntelig maar een Mea culpa heb ik nog niet gehoord. Alleen gehoord van de hoogste onder hen dat hij fier is 'Europeeër' te zijn.

Wel ik ook ben fier, en gelukkig, Europeaan te zijn maar dan om een totaal andere reden. Ik ben fier als ik op een ‘youtube’[1] zien kan en horen dat op een plaats in Spanje voor de Banco Sabadel, het hoofdthema uit de negende van Beethoven – het thema bij uitstek - het product van onze Europese cultuur wordt gebracht en op een wijze zo dat mijn ogen vol tranen schieten, omwille van de vondst, de presentaie en de doordringende schoonheid ervan.

Nu het had even goed de muziek van Bach kunnen geweest zijn of van Mozart of van Ravel, of van Carl Orff of van zovele andere componisten die West-Europa rijk is en ik had er ook de schilders en de schrijvers en de wetenschappers en de filosofen kunnen aan toevoegen. Het is om deze reden dat ik fier ben, Vlaming en Europeaan te zijn, maar zeker niet om wat de Europese Gemeenschap heeft gepresteerd.