xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik schrijf vandaag
over Chabrier. Eigenlijk had ik dit helemaal niet voorzien, maar als ik het Impromptu
van Chabrier als titel neem, dan is het de vrijheid die ik heb en neem, vertrekkende van dit
impromptu, dit onverwachte, om creatief te zijn in woorden en ideeën.
Maar, en dit is het
wonderlijke, ik luisterde zo-even naar Radio Klara en werd getroffen door het
Impromptu van Chabrier. Had ik het niet gedaan wie weet wat ik als blog zou
geschreven hebben.
Zo, wie zette me
aan de radio te openen, opdat ik weinig later het Impromptu zou horen en
hierdoor geïnspireerd, gebruik zou maken van de mogelijkheid de vrijheid die
ik bezit mijn blog te schrijven.
En ga ik verder
terug, gezegend weze Saramago die me, met het voorbeeld van zijn Cuaderno in de vorm van een blog, me tot
het schrijven van een blog heeft bewogen. En gezegend Le Monde
en zijn journalist die een recensie schreef over Le Cahier - zoals hij Saramagos Cuaderno vertaalde - een recensie die ik las, nu toch al een
tijdje geleden, en die me toen bekoorde.
En wat indien ik
die niet had gelezen?
Alles, maar dan ook
alles hangt samen en heeft zijn reden. Het allerminste van onze daden, het
allerminste van onze gedachten geeft richting aan het leven en zet me nu aan te
schrijven over zaken waaraan ik anders geen nood zou hebben gehad.
De vrijheid van
Chabrier is een impromptu te
componeren; de vrijheid van Debussy, Schönberg, Mahler, de vrijheid van Bach,
te componeren zoals ze componeren; de vrijheid van Shakespeare, van Joyce, van
Auster, een toneelstuk, een boek, een
gedicht te schrijven zoals ze het wensen te schrijven; de vrijheid van Mark
Rothko zijn Black on Maroon te schilderen
zelfs al liep er in de Tate Modern in London een Rus rond die het wat
heeft aangevuld met inkt en hij die vrijheid niet had zoals hij het schilderde.
Maar de vrijheid
creatief te zijn in om het even wat, is voor mij de ene echte vrijheid die we
bezitten, de andere, deze waar Jonathan Franzen, het in zijn boek Freedom
over heeft, deze van, Use well thy
freedom, de les voor het leven, gebeiteld in de gevel van het hoofdgebouw
van het Haverford College, is een vrijheid die ons wordt opgedrongen en voortvloeit uit het
volledige gamma van onze levensomstandigheden. Beter ware geweest had er gebeiteld
gestaan: Use well thy freedom of
creativity.
En we weten het,
een vreemde wereld is het,, de wereld van het creatieve.
|