De Britse fysicus Peter Higgs heeft op 6 november, een voordracht gehouden in Barcelona. Hij was het die In 1964 het bestaan formuleerde van een boson dat zijn naam kreeg.

Hoe Peter Higgs het deeltje heeft ontdekt en hoe het voor het eerst, recentelijk op 4 juli, werd waargenomen in de CERN, Genève, vormde het onderwerp van zijn voordracht.

Het deeltje wist Higgs, verklaarde niet alles, maar het bestaan ervan opende de weg naar nieuwe belangrijke kennis over de kosmos. Maar de ‘higgsteria’ ontstaan omheen het deeltje na de ontdekking ervan had evenwel zijn leven totaal gewijzigd. Maar wat het deeltje zelf betrof verwierp hij de idee dat het deeltje ‘la partícula de Dios’ zou zijn, omdat hij geen verwarring stichten wou tussen theologie en wetenschap.

Voor mij blijft dit echter de hamvraag. Als ik verneem dat het dit Higgs’ deeltje is dat aan andere deeltjes hun massa geeft, heb ik geen angst verwarring te stichten tussen religie en wetenschap, voor mij liggen religie (theologie) en fysica in een zelfde domein, en als er sprake is van het verwerven van massa, betekent dit voor mij evenzeer het verwerven van kennis.

Als we dan wagen voorop te stellen dat er een eenheid (een ego) is in het Universum en dat er ‘iets’ moet zijn dat deze eenheid bewerkstelligt, dan geloof ik dat dit fameuze deeltje wel eens, een deeltje van dat IETS zou kunnen zijn, dat IETS dat ook een materiële vorm, hoe mini-minimaal ook,  hebben moet.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />