|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik ben een arenlezer, die na de oogst de
stoppelvelden afloopt om de overgelaten korenaren, lijk woorden, op te rapen en
hiermede wat zinnigs te doen.
Van Paul Auster las ik:
I
dedicate these words to the things in life I do not understand, to each thing
passing away before my eyes. I dedicate these words to the impossibility of
finding a word equal to the silence inside me.
Dit is het gevoel dat me overheerst deze morgen,
dit zijn de woorden waarmee ik de dag moet ingaan: de grote stilte in mij om
enkel over deze stilte te schrijven, na te denken, alsof er veel na te denken zou
overblijven als ik in de toekomst kijkt; de dagen tel die nog komen zullen, eng
in aantal.
Uitzonderlijk deze morgen, die van alle morgens
is, omdat alles stilte is en ik niet schrijven wil over de zee, noch over de zon,
noch over de wind in mijn gelaat als ik op de waterlijn loop, een
arenlezer van wat woorden. En even uitzonderlijk, ik over niets, over nada, schrijven wil deze morgen.
Ik weet, morgen zal het beter gaan, leeg
geschreven ben ik nog niet.
|
