Eens te meer op weg naar het einde van de tiende maand, hoe vlug de aarde om de zon. En hiermee verbonden, hoe waag ik het je te blijven verzoeken, je te verzoenen met mijn woorden die eens gelezen verdwijnen zullen, opgeslorpt door de tijd.

Ik weet het wel maar kan het niet laten – gelukkig maar – me keer op keer te laten verleiden en op te tekenen wat me wordt ingegeven, om hier niet te vergaan van golven en van luchten, zo uitgestrekt, tot oneindig verder dan de horizont, zodat ik me erbij verliezen kan, o zo gemakkelijk.

Heb vrienden hier gevonden die zijn heengegaan en nu terug heb opgezocht om een gesprek met hen te voeren zoals het vroeger was, al zijn ze hier niet in wezen, ze zijn hier toch in woord. Zo in woord ik ze noemen kan, al hoeft het niet, ze weten het. Ze zijn hier zoals ze zijn op alle plaatsen waar ik me vertonen zal, ze zijn hier zoals het opgetekend staat, in elke letter die ik schrijf. Terwijl niemand schrijven zal over mijn aanwezigheid hier, ware ik het niet.

Wat van de zee te lezen is: de tijdloosheid van dagen die zich volgen en zich gelijken eens de zon is opgestaan of de nacht is ingegaan. Golven lijk gedachten, aangespoeld en teruggegaan van waar ze kwamen. Zonder op te houden al was het maar, al was het maar, een fractie van een ogenblik. Zo de dagen.

En dit alles, deze wolken atomen in elkaar verstrengeld in gangen energieën, niet zichtbaar voor ons ogen, tot wanneer we in die wolken zullen aangekomen zijn. Volleerd voor eeuwig.

*

He leido aqui:

Ik heb hier gelezen dat de theoloog José Antonio Pagola in 2007 een boek heeft uitgebracht: ‘Jesùs. Approximación histórica’, een boek dat in het begin op geen reactie stuitte maar eens vastgesteld werd dat het ‘als broodjes verkocht’ – que se vendía como rosquillias – een bisschop van de Spaanse Inquisitie stokken in de wielen heeft gestoken zodat het vandaag in Spanje clandestien circuleert tot zo lang de Romeinse Inquisitie zijn oordeel, waar lang mee gewacht wordt, niet heeft uitgesproken.

Ik las nog dat José Antonio Pagola niet minder dan drie oude en vier levende talen spreekt en in meer, Spaans en Baskisch. Dat, van zijn ‘Jesùs’ reeds 140.000 exemplaren in twaalf talen zijn verkocht. En dat de negende editie in Spanje is uitgeput. Met kerstmis verschijnt een Franse vertaling en vertalingen in het Russisch, het Japans en het Kroatisch zijn in voorbereiding. Komt er ooit een Nederlandse?

Het artikel in El País draagt als titel: ‘A quien tienen miedo es a Jesùs, no a Pagola’, of het is Jezus die bevreesd moet zijn niet Pagola, tenminste, indien Jezus terug zou komen op aarde, wat eigenlijk niet zo evident is. Al weet je maar nooit nu, met het Concilie in Rome.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />