xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Mijn missaal van 1934,
biedt me het antwoord op de vraag in mijn Blog van gisteren: is er, én de She van de Natuur, én de He die de Natuur schiep?
De lezing uit het
Boek van de Wijsheid Spreekwoorden 8, 22-35 die deel uitmaakt van de
liturgie van de Mis van 8 december, het feest van de Onbevlekte Ontvangenis,
geeft me zijn antwoord in een van de prachtigste passages uit het Oude
Testament. Het is een tekst die ik overneem zoals ik hem vind:
Le
Seigneur ma possédée au début de ses voies, avant de faire quoi ce soit, dès le principe. Jai été
établie dès léternité et dès les temps anciens avant que la terre fut créée.
Les abîmes nétaient pas encore et déjà jétais conçue; les sources des eaux navaient
pas encore jailli; les montagnes ne sétaient pas encore dressées avec leurs
pesantes masses; jétais enfantée avant les collines
De Heer bezat me
is de correcte vertaling van: Dominus possédit me, dat ik terugvind als Yahwe
schiep me in het begin van zijn wegen (Willibrordbijbel 1975); als Yahvé ma
créée prémices de ses voies(Bible Osty,
1973); als Yahveh me creo primicia de su camino (Biblia de Jerusalén, 1976) en
als The Lord possessed me in the beginning of his way, de correcte vertaling
van de King James bible, 1611.
Much ado about
nothing zul je zeggen. Maar waarom moet het prachtige van het werkwoord to
possess wijken voor scheppen of créer. Is het preutsheid?
Nu, over de
betekenis van onbevlekte ontvangenis heeft Pasternak in zijn Zhivago een
duidelijk antwoord als hij zegt dat elke bevalling een onbevlekte ontvangenis
is. En als ik teruggrijp naar mijn beeld van gisteren, dan is de bevruchting
het werk van de Natuur, dat nooit kan gezien worden als bevlekt met het een
of het andere.
Maar The Lord possessed
me in the beginning of his way, en het zou de Wijsheid zijn die Hij bezat, is
een zin die te overwegen is.
|