|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het kind dat wordt,
het grote wonder.
Onze zoekende, druk
bezig zijnde geest kijkt blind naar wat
zich verborgen houdt achter de dingen. Nochtans, mon cher Eugène Ionesco,
wat zou er meer kunnen zijn dan het wonder dat van het Leven is.
Ruth, de echtgenote
van mijn kleinzoon Anthony, is in verwachting. De geboorte is voorzien voor
begin april. Ze is acht weken en enkele dagen ver. Ze voelt al beweging, zegt ze, en het kan dat ze het voelt als
moeder. Het kan dat ze het zwellen voelt van het wonder dat zich in haar schoot aan het
voltrekken is. Het grote nieuws komt binnen op de gsm van mijn echtgenote. Ze
leest de woorden luidop. Waarom worden mijn ogen vochtig, waarom is er die
ontroering, vandaag, dieper dan het voorheen het geval was, is het
omdat ik vandaag, een ander beeld heb van wat het betekent in verwachting te
zijn?
Het is het werk van
de natuur wordt er gezegd - maar dan moet natuur met hoofdletter - zo, wat is
de Natuur, wat betekent de Werking van de Natuur?
Alles is
wetenschappelijk te verklaren, zelfs de eicel die de zaadcel uitkiest. Maar, is
evengoed te verklaren, het precieze ogenblik waarop de natuur beslist en optreedt,
het ogenblik van de ontbranding, van de bevruchting, het ogenblik dat IS van de Natuur?
Want
het is pas, na dit ogenblik, dat de weg open en geëffend ligt en dat de wetenschap de
groei volgen kan.
Omdat het kind dat
wordende is, me nauw aan het hart ligt, omdat ik de groei ervan met de geest
volg, ontroert het me, ben ik, in het diepste van wat ik ben en van wie ik ben,
bewogen. En is me duidelijk geworden, het mirakel van de Natuur: het stuifmeel
dat op de stamper valt, wat een normale zaak is, en de bevruchting die erop
volgt, dit eigenste ogenblik, dit o zo precieze moment van de bevruchting dat het
moment is van de Natuur, het onverklaarbare van wat achter de dingen is.
En dan, is het ook
niet de Natuur, met een andere naam, a
more suitable, a more appropriated name, but a she-name, die aan de basis
van de Schepping ligt?
Eraan ontkomen doen
we niet, als de bevruchting het werk is van de Natuur, dan is het a She dat de wereld schiep. En wat er
schuilt achter de dingen, Ionesco, u allen die me leest, is Moeder Natuur, die je noemen moogt zoals je
wilt, maar, de werkzame aanwezigheid waar Wildiers het over had is een Moeder.
Blijft in dit geval
de vraag: was die Moeder er van in den beginne, of was er nog een Hij die de Moeder
schiep?
Als het antwoord
negatief is heb ik heel wat te schrappen en treed ik binnen in een totaal nieuwe
mindscape.
|
