xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Suger, abt van Saint-Denis bij Parijs.

Heb nog altijd het Boek van Michel Bur, ‘Suger’, dat de afbeelding van Akhnaton tot mij bracht, op mijn tafel liggen. De woorden die hij aanbrengen liet op de vier panelen van de deur in het portaal van de westergevel zijn meer dan typerend voor de abt van Saint-Denis, die de eerste was om zijn abdijkerk om te bouwen tot het prototype van de gotiek in Frankrijk. Het zijn geladen woorden, het zijn woorden van een diep gelovige, van een leven in gesprek met God, de God die hij raken kon met de vingertoppen. Dit was de plaats van God voor de mens in die tijd, ze hadden hun God juist boven hun hoofd, Hij zag hen, Hij hoorde hen.

En de mens, met zijn God die al hun handelingen optekende in zijn Boek, was maar al te gelukkig als hij Suger helpen kon, om de in de steengroeve uitgebeitelde kolonnen naar Saint-Denis te brengen, of om de boomstammen die Suger zelf gaan zoeken was ‘à la forêt qu’on appelle Yveline’ weg te slepen.

Die God was het licht zelve, en Suger geloofde in de metafysische, transcenderende kracht van het licht. Treffend, zijn de woorden die we geresumeerd vinden in ‘L’Europe des Cathedrales van Georges Duby:

L’Esprit aveugle surgit vers la vérité par ce qui est matériel et, voyant la lumière, il ressuscite de sa submersion antérieure. Ces vers, Suger les fit graver à la porte même de l’abbatiale de Saint-Denis en exergue. Ils ont charge d’initiation, ils révèlent la fonction propre du monument.

Wat meer is, in zijn glasramen liet Suger het pulver van robijnen en amethisten, van saffieren en turkooizen verwerken ter verheerlijking en verrijking van het binnenvallende licht.

Het geloof van de mens in de middeleeuwen verzette bergen. Echter, na Galileo, toen de aarde haar centrale positie verloor en kleiner en kleiner werd -  een zandkorrel in het heelal nog – nam God meer en meer afstand van de aarde en werd zijn beeld uitgesponnen tot in de oneindigheid van tijd en ruimte.

Het is de geschiedenis van het geloof in God die eerst heel nabij was en alles zag en hoorde, en deze nabijheid die meer en meer een afstand, gemeten met de snelheid van het licht, geworden is. God heeft zich opgelost in het Universum, zodat vandaag de vraag wordt gesteld of God én het Universum niet een en hetzelfde zijn.