xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Mijn ‘Adem van de Dagen’ in te loggen en te mengen met mijn Blog was een totaal verkeerde beslissing. Het is een doorlopende tekst die, voorgesteld zoals het gebeurde, in fragmenten moet worden verdeeld zodat de lectuur ervan over te veel dagen wordt gespreid. Mijn blog daarentegen is een tekst gebonden aan het ogenblik van de dag.

Voortaan houd ik beide duidelijk gescheiden. Dit laat me toe te komen tot een betere indeling van mijn dag en te werken aan dat fameuze ‘boek’ op een meer regelmatige en constante basis.

Twee draagvlakken liggen aan de basis van de AvdD. Een eerste is van Paul Auster dat ik haal uit zijn boek ‘The Invention of Solitude, Book nine of The book of memory:

Every book is an image of solitude. It is a tangible object that one can pick up, put down, open, and close, and its words represent many months, if not many years, of one man’s solitude, so that with each word one reads in a book one might say to himself that he is confronting a particle of that solitude.

Een tweede komt uit ‘La Vie est ailleurs’ van Milan Kundera:

C’est seulement quand il est âgé que l’homme peut ignorer l’opinion du troupeau, l’opinion du public et de l’avenir. Il est seul avec sa mort prochaine, et la mort n’a ni yeux ni oreilles, il n’a pas besoin de lui plaire, il peut faire et dire ce qu’il lui plaît à lui-même de faire et de dire.

Waar de eerste idee een algemeen aspect is van het leven van een schrijver, is het tweede tekenend voor de ingesteldheid van iemand voor wie het leven in zijn eindfase gekomen is, wat hem een totale vrijheid laat om op een persoonlijke wijze én wat zijn onderwerp én wat zijn methode betreft, zijn gedachten uit te schrijven.

Het jaar 2012 is qua dagen precies halfweg. Het is vandaag dat ik, wat mijn boek betreft, opnieuw kan beginnen in alle stilte en geborgenheid.