xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hoe
van uit hun wieg, geconditioneerd door de op elkaar inwerkende gevoelens en
gebeurtenissen uit het leven van de ouders, uit het leven van de grootouders en
ga maar verder en dan ben je er nog niet, hoe al dit heeft bijgedragen tot het
huwelijk van Anthony en Ruth is niet te beschrijven, niet te becijferen, niet
te achterhalen. Maar het gebeurde.
Achteraf
gezien is het zoals de baan die de aarde aflegt van zomerzonnewende tot
zomerzonnewende, ware het niet dat dit een vaststaand feit is dat we bij
voorbaat kennen, terwijl vele jaren ongekend het ogenblik was, waarop Anthony
en Ruth oog in oog voor elkaar zouden staan en
hun blik zich vasthaken zou tot in hun hart. Pas van dat ogenblik af, van
het ogenblik dat ze met hun gevoelens en gedachten elkaar wederzijds hebben bevrucht,
kenden we de baan, zoals we deze kennen van de aarde, die door hen zou afgelegd
worden.
Wisten
we dat uit die spirituele, liefdevolle
bevruchting een kiem zou ontstaan die groeien zou, die plant zou worden
en bloeien zou om vandaag, met stamper en stuifmeel bekroond, een prachtige, stevig
gestengelde bloem te worden.
En
als het zo gekomen is, als uit die onontwarbare massa gevoelens en
gebeurtenissen dit huwelijk is ontstaan, is het dan geen wonder, dat het kon?
En
durven we het misschien niet voorop stellen dat het een wonder is, is het dan
voor hen beiden geen wonderbaar ogenblik in hun leven: het jawoord dat ze
elkander gaven?
*
Het
was toen dat de tijd stil stond, toen dat het ademen ophield, een foto-fractie
in gedicht gestold:
Que serais-je sans toi qui vins à ma rencontre
Que serais-je sans toi quun cur au bois dormant.
Jai tout appris de toi sur les choses humaines.
Et jai vu désormais le monde à ta façon.
Jai tout appris de toi comme on boit aux fontaines
Comme on lit dans le ciel les étoiles lointaines.
Jai tout appris de toi, jusquau sens du frisson.
Louis
Aragon die dit schreef.
Of,
het geluk van vele dagen vandaag met het duurste parfum besprenkeld en
ingeschreven in het boek, op oud papier, verzegeld met rode lak om te bewaren
voor de eeuwigheid.
De
wereld er buiten, een wervelwind gebleven.
|