|
Heb meer en
meer het gevoel dat mijn blog even goed niet kan geschreven worden Dat het
absoluut geen verlies zou betekenen, eerder een verlossing. In de eerste plaats
voor mezelf, en dan zeker voor de enkelen die me getrouw gaan opzoeken om de
boodschap te lezen die ik voor hen heb ingelogd, alhoewel die meestal, en ik
besef het, te langdradig is. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Evenwel, jij
die mijn blog opzoekt en me ongelezen achter laat hebt je niets te verwijten.
Ik ook lees soms enkel de titels van het dagblad, waarin zovelen hun best
hebben gedaan om met zorg en toewijding hun artikel te schrijven. Als ik dan
niet gelezen zou worden dan ligt de schuld vooral bij mij en niet bij jou.
Maar de schrijver
in mij - niet de Ugo dOorde - laat zich echter niet zo gemakkelijk, zelfs al zou
hij er soms willen mee stoppen, van de
wijs brengen.
Zo, hij zal
verder, al blijft zijn hoop meer lezers aan te trekken onvervuld, de ziel uit
zijn lijf schrijven en zijn slaap er voor opofferen.
Hij is en blijft
een dromer in zijn oude dagen.
|
