|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik denk literatuur
te bedrijven als ik schrijf. Ik denk zelfs dat ik altijd, vanaf ik begonnen
ben met het bijhouden van een dagboek, literatuur heb bedreven.
Maar wat mijn
dagboek betreft is er een wijziging opgetreden. Het is niet veel meer nog dan
het neerschrijven van de gedachten die plots opduiken in mijn vingers,
gedachten die ik zo maar laat vloeien en ik er meer op uit ben
mijn blad te vullen in plaats van toe te zien dat wat ik schrijf, én duidelijk
leesbaar is, én inhoud heeft.
Ik vrees dat noch
aan het ene noch aan het andere wordt voldaan en dat eens opgepropt met
woorden, het materiële aspect van een volgeschreven blad, me volstaat. Ik ben dus in een
stadium terecht gekomen dat mijn dagboek, althans dit van de laatste dagen,
niet meer de waarde heeft die het had in den beginne.
Dit is een
vaststelling, die ik me maakte, heel vroeg deze morgen, vóór het gekweel van de
vogels in de tuin. Het is niet iets om fier over te zijn.
Misschien is het om
deze reden dat al mijn geestelijke krachten gebundeld liggen in mijn blog, en
is dit het enige literaire werk dat ik presteer.
Of het literair is,
zal er iemand opstaan om het me te zeggen?
|
