xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

                 Schrijf weg van jou, de ouderdom,

geborgen en gebogen, lijn op lijn

van lucht en water, groot en onherkenbaar,

leeggehaald de jaren, om

één ogenblik, te zijn van alle tijden.

Of je laatste stem in golven

keer op keer  hier meegenomen

of wat immer orde is geweest

en orde blijven zal, wat nimmer of te nimmer

chaos is geweest al staat het zo geschreven.

Maar van het Zijn bezeten

al wat IS, is voortgekomen,

zoals dit laatste schrijven hier.

Herhalen we, dat uit wat

in den beginne een potentie was,
de mens geboren

en uit de mens

zijn boeken en zijn schilderwerken,

zijn symfonieën en zijn kathedralen,

door de geest gewatermerkt.

Zo schrijf maar blad na blad

van je aanwezigheid, het boek hier vol,

het zoveelste dat geschreven wordt,

in een paar luttele dagen, je luttele

woorden met wind en golf
de wereld ingewaaid,

alsof het boten waren
onder blanke zeilen en de woorden

er te lezen stonden

op bakboord en op boeg,
voor eeuwig.