|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Mijn blog is een struggle
for live. Ik schrijf me leeg. Ik word van het ene onderwerp naar het
andere gezogen en vind niet de tijd heb ook een leven naast mijn schrijven - uit
te werken wat ik wens uit te werken. En wat ik schrijf schijnt minder en minder goed te zijn, vervelend te
zijn, mijn bezoekers/lezers haken af. Alhoewel ik het aantal niet meer zo
nauwgezet opvolg waren er gisteren amper acht. Toch kan ik er voor mezelf niet
toe komen op te geven, of een dag over te slaan.
Ik dacht vandaag iets te schrijven over mijn ontdekking
van de schilder Tiepolo en dit via het Arcadia van Hertmans. Ik zocht Tiepolo, die
ik helemaal niet kende, op in Google en was uiterst verrast, wat meer was ik
vond me terug in zijn werk. Toch bleef ik hangen bij de passage van Bernard de
Clairvaux in mijn blog van gisteren, een passage die eindigde met: Ceins-toi
de ton glaive, de ce glaive de lesprit qui est le verbe de Dieu.
Bernard de Clairvaux, later heilig verklaard, was een
van de belangrijkste figuren die het westen en dan vooral de Kerk heeft gekend.
Hij was het, die met zijn familie ( vader, broers en neven), Robert de Molesnes
en zijn metgezellen, die weggetrokken waren uit de te grote luxe - naar de
maatstaven van Benedictus van Cluny en begonnen waren aan de bouw van een
nieuwe abdij in Citeaux, ter hulp is gekomen op het ogenblik dat de
uitgewekenen op het punt stonden hun bouwen op te geven.
Op deze wijze - hij was toen achttien - startte het geestelijk leven van Bernardus dat
uitgroeide tot het grootste religieuze avontuur van het Christendom hier in het
westen, een avontuur dat aanving met de Heilige Benedictus van Monte Cassini,
in de eerste helft van de VIde
eeuw, en zijn hoogtepunt kende met de heilige Bernardus, stichter van de
Cisterciënzersorde, stichter van de Tempeliersorde, vereerder en ontdekker van
Notre Dame, prediker in Vézelay van de eerste Kruistocht.
Uit de beweging die hij in gang heeft gezet pleegde de
abt Suger, in Saint-Denis, de eerste gotiek en ontstonden kort erop de eerste
gotische kathedralen.
De passage die ik gisteren aanhaalde is zijn wapenschild
en de geestelijke beweging die hij bezielde heeft het ettelijke eeuwen volgehouden.
Vandaag is deze aan het doodbloeden en dan zeker in het religieuze landschap hier bij ons. En
niet alleen totaal aan het wegkwijnen maar staat thans op het punt, tenzij er
een nieuwe Bernardus zou opduiken, overwoekerd te worden door een even, als ten
tijde van de middeleeuwen, fanatiek wat ze ook beweren moge - religieus getinte golfbeweging.
Ik heb me nog eens laten gaan en geschreven over wat ik
bij het opstaan en het openen van mijn
laptop absoluut niet had gedacht. Het zij dan zo, het is met deze tekst
dat u, lezer, het zult moeten stellen op 29 maart. Of later.
|
